Pesten..... met andere ogen!

Gisteren kwam mijn jongste thuis en vertelde dat ze ging spelen bij iemand uit de klas. Ze vertelde dat haar klasgenootje best vaak werd gepest. Ik vroeg waarom en zij legde me haarfijn uit waarom dit een gewillig pestslachtoffer is.

Terwijl het gepeste klasgenootje natuurlijk niets liever wil dan erbij horen en net zijn als andere kinderen, zo vertelde mijn dochter. Wat ze ook zei is weet je mam, ik snap helemaal niet dat klasgenootje net wil zijn als alle anderen, dat is namelijk al zo.

Ik dacht bij mezelf: meid wat knap dat je dit ziet en wat ontzettend jammer dat anderen dat (nog) niet zien! En hoewel mijn meisje ook niet altijd de aansluiting vindt in de klas die ze graag zou willen ben ik blij dat ze zo open en oprecht naar mensen kan en durft te kijken!

’s Avonds toen ze naar bed ging hadden we het nog even over de dag. Mijn dochter houdt een dagboek bij waarin ze iedere dag een cijfer geeft. Deze dag had voor haar een 10+ gekregen. Op mijn vraag waarom vertelde ze dat ze een superleuke speelmiddag had gehad en dat ze van het meisje waarmee ze had gespeeld een groot compliment had gekregen, alleen maar omdat ze met haar durfde te spelen. Ik moest wel even slikken. Mijn dochter gaf me een kus en zei: oja en die + die is omdat we pannenkoeken hebben gegeten!