Pardon meneer, had u het over mijn dochter?!

Vandaag was het weer een ‘ik kleed mezelf wel dag’. Ik vind dat niet erg. Ik hou van mijn peuter die haar eigen ideeën heeft over hoe ze zich zou moeten kleden. Ik weet vaak zelf niet eens wat ik aan moet, waarom zou ik dan haar creatieve uitspattingen altijd maar ombuigen naar wat ik leuk vind?! Ze draagt kleding aangepast op het seizoen en als het belangrijk is, stuur ik haar kleedgedrag wel bij. Bovendien is het vaak genoeg geen probleem als ik de volledige outfit kies.

Vandaag koos ze voor een afwijkend item, een muts met ogen en een snavel, de uilenmuts. Een ding dat ik foeilelijk vind, maar ze heeft m gekregen en ze wéét dat ze hem heeft. Hoe vaak ik m ook achterin haar kast leg, telkens vind ik m ergens buiten de kast, of op haar hoofd. Ook middenin de zomer.

Nu het mutsenseizoen weer daar is, kan ik niet meer zeggen dat ze m niet op hoeft of dat het te warm is. Dus de muts ging op en mee naar buiten toen we naar de winkel gingen.

En daar gebeurde het. Een oudere man, hij zag er uit alsof hij de leeftijd van mijn opa had, hoorde ik iets tegen zijn vrouw -dat neem ik dan maar aan- zeggen. Net hard genoeg zodat ik het kon horen, net zacht genoeg zodat ik wist dat het niet voor mij bestemd was. ‘Zoiets trek je je kind toch niet aan?!’ Het duurde even tot het doordrong dat het over mijn ‘ik kan mezelf wel kleden’ peuter ging, maar ik hoorde het goed, want de vrouw tegen wie hij het had zei vrij ad-rem: ‘misschien heeft die kleine het wel zelf uitgekozen, dat maakt toch niet uit joh’.

Toen hij al wat verder was schoten er allerlei gevatte reacties door mijn hoofd en al schrijvend hierover komt er alleen nog maar meer naar boven. Ik vraag me dan af waarom anderen zich met zulke triviale zaken bezig moeten houden. Ik weet zelf ook wel dat de combi van kleding, en de muts die erbij zat zeker, niet helemaal volgens de laatste mode is, maar mijn dochter voelt zich de koning te rijk met haar uilenmuts. Wat maakt het dan nog uit of het er wel modisch verantwoord uitziet. Helaas ben ik op zo’n moment niet zo bijdehand. Ik was blij dat dit voor mij gedaan werd. Ik denk dat ik beter ben in erover schrijven dan in bijdehand reageren als het moment daar is en dat vind ik prima.

Laat jij jouw kleine ook uitkiezen wat hij/zij wil dragen en hoe ver ga je daarin mee?