Operatie en voorlopige diagnose

We hebben eindelijk een datum in oktober gaat het gebeuren. Ze zal worden geopereerd en drie maanden in het gips moeten. Man o man heb er nu al hartkloppingen van. Met die Corona is het nog maar afwachten of ik bij de narcose mag blijven. Hoe zal ze er uit komen? Boos, verdrietig zeker gefrustreerd. Daarnaast hebben we een voorlopige diagnose gekregen. Ceberale parese!!!!! Dus toch. Het was en is steeds zo'n zoektocht. Je ziet dat je kindje iets mankeerd, maar iedereen blijft maar zeggen ze ziet er zo "normaal" uit. Ergens voel ik opluchting en ergens voel ik mij eindelijk gehoord. Maar waar gaat dit naar toe. Hoe zal de toekomst er voor Zola uit gaan zien. Het is nu een heel vrolijk kindje met af en aan een pittig driftbui of een huilbui. Er vallen wel heel veel dingen op zijn plek. Waarom haar links rechts verschil er is.  En waarom ze zo veel moeite heeft met slapen. En natuurlijk veel meer. Maar voor nu moeten we dit even laten landen en ons voorbereiden op de operatie over 2 weken.