Snap
  • Kind

Opassen op de oppas! Opgepast!!

Ik en mijn vriend, beide horeca mensen met wisselende roosters. Zonder geld voor KDV en zonder vaste oppas. Hokus Pokus Pas! Toch oppas!!

Hoe hebben we het geflikt?! Prachtig!! Maar wel altijd stress.. Als het nodig was hadden de altijd kids oppas, dat is fijn. Maar het liefste plande we onze roosters om elkaar heen, zover dat mogelijk was. 

Mijn moeder heeft een foto van mij en "mijn eerste oppas", in mijn baby foto boek geplakt. Ik zou niet weten wie de eerste oppas van onze kids was, haha! Wel wil ik even kredit geven aan al alle mensen die oppassen/hebben opgepast: Mijn Schoonmoeder, Schoonzusje, mijn Mama en haar chefkok Vriend, mijn Papa samen met zijn Liefde en 3 heerlijke dochters, Opa en Oma van mijn vriend, onze vrienden W&L en N&J met hun dochtertje D (Meneertje zijn Girlfriend), mijn ex-schoon moeder L en haar zoon L. Morge word er een nieuwe naam aan mijn "oppas list of fame" toegevoegd, voor jullie, E. :)

Maar zeer moeilijk vond ik het hoor..

Van mijn schoonmoeder en schoonzusje heb ik de eerste twee jaar veel stress gehad. Niet omdat ze niet goed konde oppassen, maar omdat ik het erg moeilijk vond om hen te vertrouwen.. Mede komt dat door mijn vriend..

Toen we net een relatie hadden was de relatie tussen hem en zijn moeder slecht. Ik kreeg alles te horen waar hij het niet mee eens was in haar gedrag en keuzes, ik ga niet in detail, maar het leek alsof hij over een naief, puber meisje praten die nul verantwoordelijkheids gevoel had. Dit waren mijn eerste indrukken dus ook van haar. Later ging het weer goed tussen haar en mijn vriend en daar was ik heel blij om. Toch waren de eerste indrukken moeilijk te vergeten en had ik niet een hele hooge dunk van haar.. 

Toen was het moment daar dat ze ging oppassen op ons eerste kindje. Ik vond het vreselijk. Ik vertouwde het niet. Ik vertrouwde haar niet. Deze gevoelens heb ik nooit naar haar uitgesproken omdat ik haar niet wilde kwetsen en ik had geen idee hoe en wat ik dan moest zeggen. Toen hij uit logeren ging bij haar was ik al helemaal niet te genieten de uren voor het wegbrengen en de uren na het weg gebracht hebben. Zo zenuwachtig, zonder enig vertrouwen. Vreselijk moeilijk had ik het ermee! Na een lange tijd heb ik het wel uitgesproken tegen mijn vriend, gelukkig begreep hij me!! Hem wilde ik namelijk hier al helemaal niet mee kwetsen! Ik zou het namelijk vreselijk vinden als hij zo over mijn moeder zou denken zoals ik toen over de zijne dacht! Ik kon er niks aan doen. Het knagende gevoel was er gewoon, altijd..

Nu, al een paar maanden gelden is de vertrouwen opeens gegroeit!! Ik denk dat het komt omdat ze nu geen "vriend" meer in huis heeft, het huis is veel netter en schoner geworden, Meneertje heeft zijn eigen plekje bij haar en zelfs zijn eigen tekentafel, haar blaffende (irritante) hondjes waar Meneer een beetje bang voor is gaan naar het achter huis en mijn schoonzusje is er nu 90% van de tijd ook bij. Ze onder nemen leuke dingen en Meneertje vind het super leuk bij Oma, hallo rust, hallo vertrouwen. Eindelijk, gekukkig!! 

Mijn schoonzusje vond ik ook moeilijk. Ze is "anders". Ze heeft volgens mij geen officiele diagnose, want volgens mij is die er ook niet. Toch is ze anders, een kleine sociale beperking waar door ze zich (volgens mij!) niet goed kan inleven in andermans emoties en zegt ze soms hele onhandige dingen. 

Heel lastig vind ik het om vertrouwen in haar te hebben, dit wetende. Mijn enige gerust stelling is, is dat ze in de oudere zorg werkt en dat werk goed doet (hier heb ik trouwens veel respect voor). Nu, ook na maanden, heb ik wel vertrouwen in haar. Ze heeft zichzelf bewezen en de kids zijn vrolijk bij haar!

Mijn schoonzusje en Meneetje (2 jaar geleden).

Dit waren wel de twee meest moeilijke dingen die ik heb meegemaakt tot nu toe met oppas. Gelukkig voelen ze nu goed! Deze twee mensen zijn wel de gene die het meeste oppas uren op zich nemen en ik ben daar echt HEEL DANKBAAR voor!!

Mijn mama heeft echt een super druk leven met van alles.. En kan niet altijd oppassen. Maar als ze oppas neemt ze de kids bijna altijd mee naar buiten. Mijn moeder is de hippie oma en zoekt muizen en vogels in de tuin, met Meneertje. De eerste zomer van Meneertje, was ze ook op een dag aan het oppassen en waren ze naar de grote speeltuin op de hei gegaan. Meneer kon nog niet eens lopen maar wat een lol had hij!! Op de glijbaan en in het zand! Lekker vies worden en Oma die dan geweldige foto's maakt. Prachtig!

Meneertje op die bewuste dag op de glijbaan.

Mijn Papa heeft ook echt een té druk leven. Met zijn nieuwe liefde, die eigenlijk niet heel nieuw meer is, haha! En zij heeft 3 dochters uit haar vorige relatie. I love them! Dan werkt hij full time, lange dagen. Ook is tot overmaat van ramp hun flat nu 3 jaar geleden bijna uitgebrand omdat de bovenbuurman zijn huis maar besloot aan te steken.. Dus ze moesten hals over kop hun biezen pakken en verhuizen. Daar door is hun huis nu nog steeds niet af en dat geeft hun veek stress. TOCH maken ze tijd om heel af en toe op te passen op de kids. Mijn (stief) zusjes vinden het ook allemaal geweldig om op te passen! Vooral de kleinste, nu 7 jaar :)

Meneer en het jongste zusje M.

Onze vrienden staan klaar als de nood hoog is en zij zelf ook vrij zijn. Dan passen ze graag op! Dat vind ik er fijn. Onze vrienden zijn mij erg dierbaar en dat ze dan ook nog wel is willen oppassen maakt het al helemaal onbetaalbaar. Ook met mijn ex-schoonmoeder heb ik nog steeds regelmatig contact. Ook heeft zij vaak opgepast. Bij haar thuis of bij ons. Zij deed vaak crea dingen met Meneertje. Veel tekenen en puzzelen! Ze hielp me zelfs in mijn huis als ze bij mij thuis was!! Echt onbeschrijfelijk lief!!

Zo zie je maar.. Hoe veel mensen er voor ons klaar staan/hebben gestaan. Hier ben ik super dankbaar voor.

Maar zoals ik aan het begin van mijn blog al zei: elke week is het stress. Want soms kunnen mensen nou eenmaal niet en dat is begrijpelijk maar vind ik rot. We willen nu onderhand ook wel af van de oppas stress en er is nu met onze salaris verhogingen plaats voor het KDV. Ik weet zeker dat Meneer dit mega leuk gaat vinden, over Mevrouw kan ik dat nog niet zeggen. En het is maar voor 2 dagen in de week :)

Ik ben benieuwd hoe andere mama's oppas/kdv regelen? Moeilijk? Makkelijk? En hoe denken jullie over de oppas(sen) van jullie kids? En wie zijn het? Brand lossss!!

8 jaar geleden

Wat een gedoe, maar wat fijn dat je altijd een oppas had en zoveel mensen in je omgeving! Hier zijn het eigenlijk altijd mijn ouders. Mijn moeder past 2 dagen in de week al op de kindjes, ze gaan 2 halve dagen naar het kdv en vaak haalt mijn moeder ze zaterdags ook nog een keertje op, zodat ik wat in huis kan doen (vriend werkt momenteel veel). Als ik dus mijn moeder niet had gehad, had ik een groot en duur probleem ;) Mijn zus zou eventueel kunnen oppassen, maar heeft ook haar gezinnetje. Mijn jongere zusje past ook altijd wel op als ik het vraag. Mijn vriendinnen zeggen wel eens dat ze het willen, maar vind het lastig, omdat ze die heel weinig zien. Mijn schoonouders is hetzelfde verhaal ;)

8 jaar geleden

Wat goed dat je zoveel bekenden hebt die kunnen oppassen. Ik heb altijd stress gehad rond oppas, want ik ga 1 avond per week zingen, momentje voor mezelf, en dan heb ik oppas nodig. Moeilijk om een betrouwbare (in de zin van op haar kunnen rekenen) oppas te vinden. En als iemand in het begin heel betrouwbaar was, hoefde dat niet zo te blijven. Ik heb kort geleden een oppas laten weten dat ze niet meer hoeft te komen. Iets met verantwoordelijkheid nemen en niet doen ofzo. Ik had er geen goed gevoel bij en ik had er buikpijn van, maar heb die knoop wel doorgehakt.

8 jaar geleden

manlief en ik werken ook onregelmatig... de kids gaan een aantal dagen naar de BSO en KDV... daarnaast hebben wij een heel lief meisje dat oppast en gelukkig veel ervaring heeft... verder af en toe mijn schoonouders... Voordat mijn moeder ziek werd paste ook zij regelmatig op... lange dagen kan nu niet meer maar zo af en toe een paar uurtjes een van de kids gaat nog prima... het is inderdaad altijd puzzelen maar gelukkig nog altijd gelukt.

8 jaar geleden

Wij hebben geen vaste oppas, voor nu ben ik ook nog 'altijd' zelf thuis, dus is het weinig nodig. Maar toch, als het een keer nodig is, vind ik het lastig om altijd iemand te vinden. Vaak wordt het dat opa of oma, maar dit zie ik toch ook niet altijd zitten (de band met mijn schoonouders is lastig). Mijn moeder vertrouw ik blind, maar helaas werkt zij ook en kan ze ook niet altijd komen. Mijn zoontje gaat wel een ochtend in de week naar het kinderdagverblijf/peuterspeelzaal, puur voor hem om lekker met anderen te kunnen spelen. Dit zou altijd uitgebreid kunnen worden mocht dit nodig zijn.