Op poppenjacht voor mijn zoon

Mijn zoontje is op de opvang dol op alle kinderen die daar rondbanjeren, maar hij is in het bijzonder erg lief voor de kleine baby die dagelijks in het wippertje alles om haar heen gadeslaat. Het idee kwam in mijn hoofd dat Isaï het wellicht leuk zou vinden om naast met zijn knuffels, ook met een popje te kunnen spelen. Ik weet dat er mensen zijn die het niet vinden kunnen dat een jongetje speelt met poppen, maar ik heb daar persoonlijk maling aan. 

Vroeger toen mijn moeder nog op heel veel kindjes paste, lakte ik de nagels van alle meisjes. Ook het enige jongetje wat aanwezig was wilde dat zijn nagels gelakt werden en dit deed dan ik uiteraard met alle liefde. Door de ouders van het kindje werd dit totaal niet gewaardeerd en toen mijn moeder ook nog een pop gegeven had voor zijn verjaardag, was dit helemaal not done. Dit is me altijd erg bijgebleven en ik heb dit altijd gek gevonden en me voorgenomen dat als ik zelf ooit mama zou worden, ik hier niet zo'n krampachtige houding in zou hebben. 

Isaï is een echt stoer kereltje en spelen met een pop maakt hem in mijn ogen echt niet minder een jongetje.

Zo startte onlangs mijn zoektocht naar een geschikte babypop. Het liefst wilde ik er eentje die niet wit van huidskleur was, maar eentje met een tintje. Dit omdat Isaï zelf naast Nederlands ook voor de helft Antilliaans is en ik het belangrijk vind dat hij niet alleen alles van mijn witte cultuur meekrijgt. 

Stomverbaasd was ik dan ook dat ik bij de grotere speelgoedwinkels geen enkele beginners babypop (lees eentje die niet meer dan 50 euro kost) kon vinden met een tintje. In de huidige multiculturele samenleving vind ik dit persoonlijk een groot gemis. Uiteindelijk ben ik toen na een dagje shoppen na een tijdje gegaan voor een popje van de Hema. Ik nam me voor dat mocht ik ooit een variant met een kleurtje tegenkomen, ik deze alsnog ook voor Issie wilde kopen. 

Weken heb ik mijn ogen open gehouden zonder succes, tot ik toevallig een vrouw met een kindje voorbij liep dat wel een popje vast hield met een donkere huidskleur. Dit was mijn kans! Meteen heb ik de vrouw aangesproken en gevraagd waar zij deze heeft kunnen vinden en daarbij mijn verbazing uitgesproken dat dit zo moeilijk was in deze huidige tijd. De vrouw gaf mij gelukkig een naam door van de betreffende winkel en zodoende ben ik onlangs naar binnen gelopen.

De verkoopster van de winkel was erg hartelijk en vroeg gelijk of ze me ergens mee kon helpen. Ik legde de situatie uit en zij gaf aan dat ze inderdaad popjes van allerlei soort in het assortiment had. Zo liet ze me verschillende poppen zien met een Aziatisch uiterlijk en zo ook getinte popjes. De pop die ik graag wilde kopen was er in een meisjes en een jongens variant. Voor Isaï leek het me het leukst om een jongetje te kopen. Zo heb ik uiteindelijk voor minder dan 20 euro eindelijk de pop waar ik naar zocht!

Isaï is in ieder geval dol op zijn nieuwe poppenvriendje. Zodra ik vraag of de pop lief is krijgt hij een kusje en hij neemt hem overal mee naartoe. Ik zeg, mijn mission is completed!