Op naar de dagopvang
Normaal gesproken vraag ik mijn zoon altijd of ik mag gaan bij de opvang. Dat liep vandaag iets anders.
Het is al gezellig druk in het groepje van mijn zoon. Ik heb de deur nog maar half open gemaakt of mijn zoon is naar zijn vriendjes verdwenen.
Ik ben nog maar net in gesprek met zijn juf, als mijn zoon op mij af komt rennen. Hij neemt mijn hand om mij iets te willen wijzen. Ik rond mijn gesprek af en vraag aan mijn zoon wat hij mij wilt laten zien.
Hij neemt mij mee naar de deur en reikt naar de klink. "Nee lieve schat, we gaan niet naar huis" zeg ik bemoedigend naar hem. Mijn zoon kijkt mij niet begrijpend aan.
Nogmaals reikt hij naar de klink, maar ditmaal volgen de woorden "hoije mama" en valt bij mij het kwartje.
fennysjewels
Sorry voor de late reactie! Ik heb geen mail gekregen dat er gereageert was. Inderdaad, mijn zoon wou inderdaad dat ik weg ging. Een beetje de omgedraaide wereld :)
JufFeline
Wat wou hij dan precies, sorry bij mij valt het kwartje nog niet. Wou hij dat je weg ging?