Snap
  • Kind
  • fiets
  • trotsemama
  • Handicap
  • gehandicaptkind
  • hulpmiddelen

Ons wagenpark aan hulpmiddelen

Voor Jayden zijn tweede verjaardag kreeg hij zijn eerste trapauto, oh wat vond ik het leuk toen ik hem kocht voor hem.

In de praktijk bleek het helemaal niet leuk want Jayden kon door de hoge spierspanning in zijn voeten niet echt makkelijk gas geven dus had ik er een touwtje aan gemaakt en trok ik hem maar voor.

Dat jaar erop kreeg hij een motor, op zich ging het gas geven wel goed en hij heeft er echt enorm veel plezier van gehad maar opgegeven moment ging het niet meer.

Jayden werd te groot en miste zijn rompbalans waardoor hij er niet goed meer op kon zitten

Zijn eerste kinderfiets

Ik weet nog goed dat hij voor zijn vijfde verjaardag zijn eerste kinderfietsje kreeg; een Paw Patrol fiets met zij wieltjes.

Wat heeft hij daarop rond gescheurd maar uit eindelijk werd dit te link voor hem omdat zijn linkerkant slechter is dan rechts en hierdoor vaak abrupt zijn stuur om gooide.

Gelukkig was hij nooit alleen en konden wij hem 9 van de 10 keer opvangen.

Wat ben ik blij dat wij hem meteen een helm cadeau hebben gedaan.

Daar kwam het moment, zijn “normale” kinderfietsje werd ingeruild voor een aangepaste driewieler van Raam.

Wat was dat slikken om je kleine mannetje voor het eerst op zijn aangepaste fiets te zien fietsen, ik blijf het nog steeds confronterend vinden om iets “normaals” in te ruilen voor iets “bijzonders

Wagenpark

Jayden mag absoluut niet klagen hij komt niets te kort.

Integendeel welk kind heeft 3 fietsen? Nou Jayden want hij heeft een racerunner ( voor sport) een driewieler waar hij alleen op kan fietsen maar niet heel lang volhoudt dus vorig jaar hebben wij een ouder en kind tandem gekocht zodat we samen kunnen fietsen.

Al is dit niet ideaal want als wij op plaats van bestemming komen hebben wij geen rolstoel bij de hand.

We hebben overwogen om een rolstoelfiets aan te schaffen een soort bakfiets waar de rolstoel in kan maar dat was best een gevaarte.

Ik woon niet heel groot en mijn voor en achtertuin lijkt af en toe wel een speeltuin met een eigen wagenpark.

Binnen had hij een “caddy” dit is een loophulpmiddel waar hij in vast staat maar dit koste hem veel moeite dus uit eindelijk hebben wij deze ingeruild voor een rollator.

Op zij op zij op zij maak plaats

Hoeveel hulpmiddelen hier niet in uit gegaan zijn is gewoon niet meer te tellen, althans ik ben de tel kwijt.

Ik weet toen ik hier kwam wonen de ergotherapeut een lijstje op maakte met alle hulpmiddelen die er moesten komen.

Ze liep letterlijk het hele huis door en haar pen heeft geen moment het papier verlaten ja toen ze 5 of 6 hulpmiddelen verder was.

Een hoog laag bed ( die hebben we in het begin kort gehad omdat ik toch wou proberen om een normaal bed voor Jayden te hebben zo’n leuke brandweer peuter bed maar toen Jayden zwaarder werd ging dat echt niet meer.

Nu heeft Jayden weer een hoog laag bed)

Badkamer voorzieningen in de douche en in de wc, ook daar hebben we al verschillende types van versleten.

En de kinderstoel om in te eten uiteindelijk heb ik die verruild voor een triptrap maar nu mag deze ook plaats gaan maken voor de rolstoel want Jayden gebruikt hem niet meer nu hij groter word

Speel tuin

Als ik om mij heen kijk in de tuin dan lijkt het daar ook wel een speelgoedwinkel.

Inmiddels heb ik ook van een hoop dingen al afscheid moeten nemen.

Zijn speelgoedhuis, zijn glijbaan en de wip wat heb ik moeite er mee gehad om dat weg te doen want stel je voor dat hij het misschien later wel kan als hij groter is maar nu ben ik wel blij dat ik het weg heb gedaan want hij zou er nooit gebruik van hebben kunnen maken.

Voor zijn verjaardag heb ik veel buitenspeelgoed gevraagd waar hij wel iets mee kan.

Denk aan een zandtafel op hoogte waar hij met zijn rolstoel onder kan, een voetbaldoel waar hij vanuit zijn rolstoel kan voetballen en een basketbaldoel.

Hoe lang dit speelgoed zal blijven dat is altijd de vraag want ook daar zal Jayden uit eindelijk uit gegroeid zijn om mee te kunnen spelen.

Toch blijft het pijnlijk als iets normaals plaats moet maken voor iets aangepast maar het is beter voor Jayden.

Verder heeft hij een statafel op school.

Staan is essentieel voor de ontwikkeling van kinderen, het stimuleert de botopbouw, groei, stofwisseling en de bloedsomloop, versterkt de spieren, bevordert de ademhaling en verbetert de spijsvertering omdat Jayden vooral in de rolstoel zit, staat hij per dag een uurtje in de statafel om toch aan deze dingen te kunnen werken.

En hij heeft een rollator om mee te lopen maar dit kost hem veel moeite