7 jaar geleden
Ongeplande vakanties (deel 1)
Niets gepland voor de vakantie van deze zomer. En toch kan het verassend anders gaan dan thuisblijven!
De halve wereld pakt vrolijk koffers in. Praat al weken over die fantastische trip die er aan zit te komen. Zeeland, Vlieland, Hong Kong, of Frankrijk.
Er stond bij ons niets gepland. Geen lange vakanties met grote vliegtuigen naar verre bestemmingen die maanden van te voren waren geboekt, en waar ik met kwijl op mijn lippen naar uit keek.
Waarom wij niet, dan? Daar was de situatie niet naar.
Ten eerste gaat het herstellen van de postnatale depressie en de angststoornis niet zo snel als ik gehoopt had (echt, dit proces is zo tergend langzaam, je wil je haren uit je kop trekken van frustratie), en dat betekent dat ik het nog spannend vind om grote vakanties te boeken, omdat ik van te voren niet weet hoe ik me over twee of drie maanden zal voelen. Ten tweede, ik heb er het geld nauwelijks voor.
Ik leeft vrijwel van dag tot dag. Ik kan me vaak met moeite herinneren wat ik de dag daarvoor allemaal gedaan heb. Ik zou het op moeten schrijven, maar ook dat vergeet ik. Zullen dat nog zwangerschapshormonen kunnen zijn? Negen maanden op, twee jaar af? Wie zal het zeggen.
Gelukkig waren er wel wat verassingen in petto voor Baby en mij.
Onze lieve, goede vriend S besloot tot drie keer toe om ons mee te nemen naar geweldige plekken. Dat ontspannende nachtje in Noordwijk was er eentje van. Noordwijk werd ons alleen spontaan voorgegaan door…