Nino is 2 jaar geworden. Hiep hiep hoera!!!

Dit werd de Apenheul. Zelf was ik daar nog nooit geweest en ben ik er altijd wel benieuwd naar geweest en daarnaast leek het mij iets wat Nino wel leuk zou vinden met zijn grote interesse voor dieren en liefde voor zijn apenknuffel.

Op zaterdagochtend was dan zijn feestje met bezoek gepland. Het idee was om lekker te picknicken in het molenpark hier om de hoek, waar niet alleen een schattig veldje is maar ook een leuke kleine speeltuin waar Nino zich erg fijn voelt.

Natuurlijk is het met een twee jarig kind altijd even de vraag hoe het zal gaan, wat hij van zijn verjaardag snapt en wat voor dag hij heeft. Gelukkig was al de hele week enorm vrolijk dus als hij in dezelfde bui als de rest van de week zou zijn zou het wel goed komen.

Donderdag avond gebeurde er helaas een ongelukje. Nino was het aan het springen op ons bed net voor bedtijd en sprong zo tegen de achterkant van het bed aan. Dit is in principe gewoon een dikke plank maar wel gestofeerd. Nu heeft Nino regelmatig ongelukjes dus wij waren niet heel erg onder de indruk totdat we zagen dat het behoorlijke bloede en opzwol bij zijn wenkbrauw. Beide hebben we EHBO cursussen gehad (ik de kinder variant en mijn man de gewone) en wisten we dat wenkbrauw wonden snel lelijk kunnen helen doordat het bij haren in de buurt zit. We besloten dus na het heftigste bloed gedept te hebben de Noodarts te bellen om toch te kijken of het geplakt of gehecht kon worden. We mochten driekwartier later daar langs komen. Dat gaf ons net genoeg tijd om Nino die ondertussen alweer rustig was te verzorgen met een gaasje en om opa en oma te bellen om te vragen of ze ons zouden willen rijden. Zelf hebben we geen auto en omdat het nu al na zijn slaaptijd was vermoeden we dat Nino best wel eens kon gaan instorten, dus op de fiets leek ons geen goed idee. Opa en oma waren er al gauw en voordat we het wisten waren we ook aan de beurt bij de noodarts in het ziekenhuis. Het moest inderdaad geplakt worden, voor cosmetische redenen dan wel. Dit was even geen pretje voor Nino want die lijm prikt. Daarna was Nino dan ook behoorlijk moe al is hij niet in slaap gevallen in de auto. Gelukkig waren we iets over achten alweer thuis en kon Nino toch nog op een redelijk normale tijd naar bed.

Gelukkig leek Nino totaal niet aangeslagen van het gehele incident de volgende dag en zijn we gewoon zoals gepland naar de Apenheul gegaan. Dit vond Nino erg leuk, al was hij de aapjes al best snel zat toen hij hoorde dat hij ze niet mocht aaien. Rond rennen, in de speeltuinen spelen en wel 10 ritjes in de draaimolen waren voor hem wel enorm leuk en zo hebben we een lange ochtend in de Apenheul verbracht en kon Nino lekker slapen op de weg terug. Een geslaagde eerste verjaardagsdag.

De volgende ochtend viel het weer enorm tegen en regende het vooral en dus werd het feestje naar onze woonkamer verplaats. Dit was wel enorm krap met de 21 personen die allemaal voor Nino op bezoek kwamen maar het was nou eenmaal niet anders. Nino was op een gegeven moment alleen nog maar gefixeerd op cadeautjes uitpakken en keek niet eens meer naar wat er in zat. Zijn tweede fixatie was wel het lekkere eten wat op tafel stond. Ik had natuurlijk alles klaar gemaakt voor een picknick en heb dus nu maar alles op tafel neer gezet, dit was wat meer dan ik verwacht had. Er waren vooral volwassenen op zijn feestje, twee baby's en één leeftijdsgenootje. Daar heeft Nino dan ook wel een tijdje mee gespeeld met zijn nieuwe cadeautjes.

 

Nino is enorm verwend en het heeft mij even gekost om al zijn nieuwe speelgoed een goed plekje te geven. Zo heeft hij de Ikea keuken gehad met alle toebehorens, een Ikea tafeltje en stoeltjes en een krukje van de Ikea en een AC/DC t-shirt. Dit allemaal van de familie van mijn man. Hij heeft een schommel, wat autootjes, een boek van Dikkie Dik en wat tekenspullen gehad van mijn kant van de familie. Daarnaast van al het andere bezoek een Kogelbaan van Haba (die is echt geweldig), een houten garage waar ook zijn treinbaan aan vast gezet kan worden, een schaapspringbeest, een zoekboek, vingerverf en bellenblaas. Nauurlijk heeft hij van ons ook cadeautjes gehad een Wobbelbord, een lightbox en een ijsjeslampje voor op zijn nieuwe kamer, een bezem en stoffer en blik (omdat hij zo gek is op schoonmaken, het gekke kind) en een brandweerwagen.

  

Nadat al het bezoek weg was en hij een lang dutje gedaan heeft had hij langzamerhand tijd om zijn cadeautjes te gaan bekijken en ermee te gaan spelen. Vooral de schommel, de keuken, de garage, het zoekboek en de kogelbaan zijn favoriet maar eigenlijk is geen van de cadeautjes een misser. Dit komt misschien ook omdat ik op www.kadolijst.nl van te voren een lijstje gemaakt had met cadeau ideetjes zodat we niet 10 keer hetzelfde zouden krijgen. Dit heeft goed gewerkt en heeft ervoor gezorgd dat het cadeau's zijn die we echt leuk vinden voor Nino en waarvan wij het idee hadden dat Nino het echt leuk zou vinden (wat natuurlijk het belangrijkste is). Gelukkig hebben we (ik eigenlijk) dit goed ingeschat.

Voor volgend jaar hoop ik wel op beter weer want zo veel mensen in één woonkamer was wel wat druk maar uiteindelijk heeft Nino van het geheel genoten.