Nachtmerrie of nachtangst?

In slaap vallen is nooit een probleem geweest. Was dit wel een probleem dan deden wij het in slaap vallen ritueel. Steeds iets langer er tussen laten zitten om terug te gaan. 

MAAR....Wakker worden en het uitschreeuwen, mama, mama, mama en letterlijk in paniek raken doet mijn moederhart pijn.

Ik schrok hier in het begin heel erg van. Eerst dacht ik dat het te maken zou hebben met ‘het niet willen poepen’ dat veelal als excuus werd gebruikt. Want dat probleem was er al een tijdje en vlak daarna ontstond het slaapprobleem. Is het een nachtmerrie of zijn het nachtangsten?

Daar kwam ik vervolgens terecht toen ik ging googelen. Ook las ik toevallig in mijn studieboek voor een tentamen, iets over nachtangsten en nachtmerries.

Nachtangsten: Het kind lijkt wakker, te schreeuwen, kan beweeglijk zijn, het kind lijkt ontroostbaar en wil niet geknuffeld worden. Vaak na 20-30 minuten houdt dit vanzelf weer op. Het kind valt vanzelf weer in slaap. Zal zich hier de volgende dag ook niets van herinneren.

Nachtmerrie: Kind is wakker. Praat met het kind over de nachtmerrie. Neem het kind serieus. Probeer de angst weg te nemen door te kijken wat het kind als eng ervaart. Het kind weet de volgende dag vaak nog dat het heeft gedroomd en zelfs waarover de droom ging (psychopathologie, Rigter).

Lauren is echt wakker en bij een nachtmerrie is een kind dat ook. Bij nachtangsten zijn kinderen niet wakker en kunnen nog meer overstuur raken. Ook merkte ik dat het geen nachtangsten waren omdat zij het juist fijn vind om even een knuffel of een kus te krijgen. Steeds iets anders verzinnen werkt ook niet heb ik  gemerkt. Nu proberen wij steeds allebei het zelfde te doen: 

Bij de eerste schreeuw: oppakken, knuffelen, lopen, kus geven en terug leggen en i love you zeggen.

naarmate het nog een keer gebeurt: Een knuffel, kus geven en i love you zeggen. Dit herhalen we tot ze stil is.

Wij zijn wat dat betreft niet overbezorgd, laten Lauren gerust huilen, stappen er niet meteen op af en ga zo nog maar even door. Toch benauwd dit mij steeds meer. Misschien zijn er hier tips. En die zijn dan van harte welkom.

Ik keek zelf namelijk al op internet en kwam verschillende dingen tegen waaronder de aanschaf van een wekker met lampje erin. Ik dacht leuk, maar het is niet dat ze zelf uit bed komt of heel vroeg wakker is. Dus of dat gaat helpen? Ik twijfel nog om het aan te schaffen.

Ze heeft in haar kamer een lampje die aan blijft totdat wij zelf naar bed gaan. 

Is een lampje die de hele nacht aan blijft misschien iets? Weet iemand waar je zo’n lampje kunt kopen?

Ik las ook nog iets over een uur voor het naar bed gaan niet te drukke activiteiten doen of tv laten kijken. Ik denk dat wij hier eens gaan kijken of we kunnen bijhouden wat we elke dag, een week lang, voor het slapen gaan doen.

Soms kijkt ze nog een filmpje, zijn we op verjaardag of speelt ze thuis nog met van alles en nog wat. Kortom daarin valt nog genoeg te behalen denk ik! 

Deze blog heb ik net geschreven midden in zo’n nachtmerrie moment. Het is nu stil, na 50 minuten. Ik ga zo ook proberen wat slaap te pakken. 

Dankjewel voor het lezen van mijn blog.