Moeder X en het kliederlab.

Één keer per week gaan wij een uurtje kliederen. Het kost 2 euro per keer en het duurt ongeveer een uurtje. De kindjes zijn 1,5jaar tot en met 4jaar en kunnen zo dus ook lekker spelen met elkaar of juist niet. De meeste ideetjes qua knutselwerkjes heb ik voorbij zien komen op Pinterest. Maar mijn peuter heeft een spanningsboog van een klein Hollands garnaaltje en is vaak al uitgekeken als ik alle spullen op tafel heb gezet. Wanneer ik met mijn gekleurde spaghetti slierten een knutselwerk probeer te maken ligt de helft op de grond en heeft madam alle kleuren door elkaar gemixt. "Kijk mam een rainboooow!!" Met haar lieve lach en stoute oogjes laat ik haar maar lekker aanmodderen en kliederen want stofzuigen moet ik toch.

Vorige week gingen wij bij kliederlab knippen, plakken en schilderen. Dat vergt dus een spanningsboog van een reuze kreeft en aangezien wij nog bij het Hollandse garnaaltje zijn was het dus een hele uitdaging. De bedoeling was dat het kind zo het verschil merkte in de verschillende structuren van de materialen. Inmiddels weet IK heus wel het verschil tussen vilt en ribbeltjeskarton. Ook is het leuk om je kind gewoon zijn of haar gang te laten gaan. En wie komen we daar tegen? Juist! De 'ikwilallesondercontrolehouden'-moeder.

Het ging heel goed, ons plakwerk zat er bijna op en nu was de verf aan de beurt. Het was een verfje gemaakt van bloem,water en eetbare kleurstof. Aangezien mijn van Gogh en ik dol zijn op schilderen was het dus ook niet zo vreemd dat ze het "Ammemaal zelf doen!" zelf wou doen dus. En SPLASH. Daarging het potje eetbare verf.

Moeder X die zelf 10 minuten te laat kwam, met een kind met slaaphaar en pindakaas op zijn snoetje keek op.

"Jullie knutselen zeker nooit thuis." 

Ondertussen werd ik voorzien van een handpakking van bloemverf van mijn kliedermonster. 

Mijn antwoord was heel volwassen."O ja wel hoor maar mijn peuter neemt de benaming KLIEDERlab iets te letterlijk."Wij knutselde..correctie kliederde lekker verder want tsja dat mag ook. Terwijl moeder X druk bezig was met haar eigen knutselwerk. Keek het jongetje met slaaphaar  en pindakaastoet ons vol verwondering aan. Mijn wraak was zoet toen ik zijn twinkeling in zijn ogen zag en zijn handje in de bloemverf zag gaan. En SPLASH ook daar ging het bakje verf om. 

Moeder X bleef stug staren naar haar geruïneerde knutselwerk terwijl ze angstvallig de handjes van haar kliedermonster probeerde te ontwijken. Ik zei niks. Helemaal niks. Dat was genoeg om moeder X te laten realiseren dat ze een verschrikkelijke uitspraak had gedaan. Haar nederige blik gaf mij een voldaan gevoel. Ze droop af met een gillend kind die naast zijn slaaphaar, pindakaastoet nu ook bloemverfspatters Her en der had zitten.

Hebben jullie ook zo een hekel aan moeder X-en? Ik ben benieuwd!