Snap
  • Kind

Mijn zoontje is ongelukkig...

Een ontdekking die ik niet voor ogen zag. Wat is dit even schrikken zeg...

Mijn zoontje is 7 jaar oud. Een vrolijk jongetje die zich altijd bekommert om andere. Hij doet het goed op school en verbaast ons elke keer weer met zijn intelligentie. Hij leert veel, snel en makkelijk. Hij heeft altijd wel voorop gelopen vergeleken zijn klas genoten. Dat is toch iets om trots op te zijn. Joris heeft veel vrienden op school, en bij de dansschool waar hij 1 keer per week danst. Niets om zorgen over te maken dus.

Joris is afgelopen weekend bij zijn opa en oma gaan logeren. Mijn vriend en ik hadden dus lekker even een weekendje voor ons zelf. Zondagmiddag besloot ik om even een grote slaapkamer-schoonmaak te houden. Beddengoed verschonen, afstoffen etc. Ook Joris zijn kamer kreeg een behandeling. Toen ik zijn kussen hoes eraf wilde halen zag ik zijn dagboekje liggen. Hij heeft die ongeveer 3 jaar geleden gekregen, en deed er allang niks meer mee dacht ik. Ik plaatse hem netjes op zijn nachtkastje en ging verder met zijn bed. 

Toen ik klaar was met zijn hele kamertje was ik toch wel benieuwd wat hij allemaal in zijn dagboek zou schrijven. Je wilt natuurlijk altijd weten wat er in zo'n klein koppie afspeelt. "Het zal vast niet erg zijn als ik een bladzijde lees," dacht ik. Ik ging op zijn bedje zitten en opende met het sleuteltje het slot. 'Lief dagboek, vandaag voelde ik me helemaal niet blij' was de eerste zin die ik las. Die altijd vrolijke jongen was niet blij?! Ik was geschrokt. 'Ik wil geen jongen zijn, ik wil ook jurkjes dragen en met poppen spelen.' 

Mijn zoon voelt zich ongelukkig omdat hij niet is wie hij wilt zijn. Arm kind.. Ik heb niks doorgehad van zijn verdriet. In de speelgoedwinkel rende hij wel als eerst naar de barbies, en voor zijn verjaardag vroeg hij 'jongensjurken', zoals hij het noemde. Ik zocht er niks achter, en vond het totaal geen probleem als hij thuis tijdens zijn verkleed spelletjes een jurk aan had. En dansen heb ik hem ook nooit verboden, als hij dat leuk vindt moet hij dat doen! Ik heb er alleen niets achter gezocht. 

Vanmiddag komt Joris thuis van zijn logeerweekendje. Ik weet niet zo goed hoe ik dit nu moet aanpakken. Ik ga het hier vanavond eerst met mijn vriend over hebben. Ik wil niet dat Joris nog langer ongelukkig is, we moeten hier een oplossing voor zoeken...

 

7 jaar geleden

Wauw, dit lijkt me behoorlijk heftig. Je voelt het toch als je taak om je kindjes gelukkig te zien, je denkt dan ook dat dit is, maar als dat niet is, kan dat behoorlijk schokkend zijn. Ik vind het wel heel mooi om te lezen dat je er helemaal open voor staat, kan me voorstellen dat het echt wel flink schrikken is. Ik kan je adviezen geven, maar ik zou niet weten wat ik in die situatie zou doen. Ik zou niet direct de knoop doorhakken, maar hem wel de kans gunnen om wat uit te zoeken wat hij precies wilt. Ik weet dat het bij vrienden van ons een fase was. Hij zei het, maar op een gegeven moment was het ook klaar. Maar daar was het alleen dat hij riep dat hij een meisje wilde zijn en verder er niet erg in op ging. Heel veel succes!

7 jaar geleden

Wat lijkt mij dat erg om erachter te komen dat je kind niet gelukkig is. Als ik het zo lees geef je hem alle ruimte om te zijn wie hij wil zijn. Veel sterkte gewenst, zal niet makkelijk zijn.

7 jaar geleden

Wat heftig dat je zo ineens leest dat je zoontje niet gelukkig is. Ergens moet je toch is kijken of er een mogelijkheid is dat je en opening kan bieden dat hij het zelf kan vertellen. Misschien zou je is 'toevallig' de documentaire Valentijn kunnen kijken. En dan zo dat hij ook de mogelijkheid heeft tot mee kijken en dan misschien ook wel vertellen. ps die documentaire gaat ook over een jongen dat graag een meisje wil zijn. In deze filmpjes begint hij rond de 3 jaar en eindigt zij met iets van 13-14 jaar.

7 jaar geleden

Het is al heel fijn voor je zoontje dat je er open over denkt. Heb het er met jullie drietjes over. Alleen weet ik niet of het heel verstandig is om te beginnen dat je in zijn dagboeken hebt gelezen, dit is voor velen toch heel gevoelig. Probeer met een omweggetje uit gevinden wat zijn gevoel is. Mischien kun je eerst een verhaaltje vertellen over dit onderwerp en kijk hoe hij hier op reageert. In iedergeval heel veel succes, gun het wat tijd maar vooral heel veel liefde en dan komt het zeker goed.