Mama, ik wil slapen...

Gehurkt zit ik voor het bedje te kijken naar mijn slapende zoon. Zijn prachtig gezicht wordt verlicht door het lampje dat hij vergeten is uit te doen.

Het komt niet vaak voor dat ik mijn zoon zie slapen. Meestal wordt hij al wakker zodra de klink in beweging komt, maar voor deze keer heb ik geluk.

Zijn bolletje steekt net boven de deken uit en in zijn handen houdt hij zijn knuffel krampachtig vast. Ik kan de neiging niet onderdrukken en aai hem over zijn blonde haren. Wat is hij toch lief als hij slaapt.

Zachtjes tik ik zijn lampje uit en geef hem een voorzichtig kusje op zijn kruin. Ik wil me omdraaien om weg te sluipen als de stilte wordt verbroken.

"Mama niet doen.. Ik wil slapen.."