Herkenbaar en het is nu echt de fase van ontdekken waar de grenzen liggen en de spraak nog echt moet komen. Vanaf 1,5 jaar zit hij soms even in de hoek als hij bijv na een keer waarschuwen nog met iets gooit, zijn broers slaat of aan de haren trekt. Na de hoek moet hij een knuffel geven. Hij begrijpt dit al dondersgoed. Op de bank gaan staan betekent even niet meer op de bank.
Qua eten negeren we het meeste. Echter als hij er mee gaat gooien is het even wat verder van tafel zitten of in de hoek.
Het echte opvoeden begint en daar hoort frustratie bij.
Als hij zich beter kan uiten zullen de driftbuien ook wel afnemen. Het is vooral frustratie omdat hij nog niet kan benoemen wat hij echt wil. Zoals moeder hieronder zegt, negeren is goede optie. Of benoemen wat hij ziet en mogelijk wil.
Mij zoontje van 1,5 is precies het zelfde alles is die die die en mama mammi maar als meneer z'n zin niet krijgt of iets niet lukt gaat ie met z'n hoofd overal tegen aanbonken meestal negeer ik het z'n boze bui want negatieve aandacht is ook aandacht. Wanneer die gekalmeerd is zeg ik zo kan mama je niet helpen zullen we samen gaan kijken wat je wou en loopt hij naar het geen toe wat hij wil en is het die die die en pak ik het voor hem en is het vaak goed ? maar snap je heel goed soms heb ik ook van oke en nu even normaal en laat die kat met rust voor hij je au doet
TOSK
Herkenbaar en het is nu echt de fase van ontdekken waar de grenzen liggen en de spraak nog echt moet komen. Vanaf 1,5 jaar zit hij soms even in de hoek als hij bijv na een keer waarschuwen nog met iets gooit, zijn broers slaat of aan de haren trekt. Na de hoek moet hij een knuffel geven. Hij begrijpt dit al dondersgoed. Op de bank gaan staan betekent even niet meer op de bank. Qua eten negeren we het meeste. Echter als hij er mee gaat gooien is het even wat verder van tafel zitten of in de hoek. Het echte opvoeden begint en daar hoort frustratie bij.
Oaive
Als hij zich beter kan uiten zullen de driftbuien ook wel afnemen. Het is vooral frustratie omdat hij nog niet kan benoemen wat hij echt wil. Zoals moeder hieronder zegt, negeren is goede optie. Of benoemen wat hij ziet en mogelijk wil.
Kellen
Dus jij hebt ook katten? Die arme diertjes toch ? Ik ben gelukkig niet de enige. Ik ga kijken of het negeren werkt. ?
Mama van twee
Mij zoontje van 1,5 is precies het zelfde alles is die die die en mama mammi maar als meneer z'n zin niet krijgt of iets niet lukt gaat ie met z'n hoofd overal tegen aanbonken meestal negeer ik het z'n boze bui want negatieve aandacht is ook aandacht. Wanneer die gekalmeerd is zeg ik zo kan mama je niet helpen zullen we samen gaan kijken wat je wou en loopt hij naar het geen toe wat hij wil en is het die die die en pak ik het voor hem en is het vaak goed ? maar snap je heel goed soms heb ik ook van oke en nu even normaal en laat die kat met rust voor hij je au doet