Kraamweek deel 1

Daar ben je dan! Je ligt lekker op mijn borst. Je neusvleugels gaan een beetje op en neer.., je krijgt een score daarna nog weer een score oké deze is iets beter maar niet goed genoeg. Daar komt de kinderarts. Die onderzoekt je en ze zegt “hou het even in de gaten, ik kom straks terug.”  En met die woorden moeten we het de komende 10 minuten doen. Daar komt weer een kinderarts. “We nemen hem mee naar de couveuse afdeling en daar leggen we hem even aan de monitor.”  Mijn gedachten gaan alle kanten op. Nee niet mijn kleine jongen bij mij weg halen, maar het moet oké daar ga je?! Komt het omdat je drie weken te vroeg bent geboren? Komt het omdat ik mij zo ziek voelde afgelopen twee weken? Gelukkig is papa bij je!  Daar lig je dan met allemaal snoertjes aan je. Je bent in goede handen denk ik dan. Op het moment dat ik wil gaan slapen gaat in eens mijn kamerdeur open ik hoor papa nog wat zeggen tegen de verpleegster en ik zit bijna rechtop in bed, je bent weer terug en je mag vannacht bij ons slapen. Wat ben ik blij! De volgende ochtend is de vraag wanneer we naar huis mogen. De verpleegster kijkt ons aan en zegt ga maar uit van morgenvroeg. Mmppfff.., nog een hele dag en nacht in het ziekenhuis. Maar dan eind van de middag mogen we toch naar huis! Fijn lekker in onze eigen vertrouwde omgeving. Maar nu eerst de kraamzorg bellen dat we naar huis mogen. En ‘s avonds staat onze kraamhulp voor die week op de stoep. Wat een lieve mevrouw is het eerste wat ik denk. Ze heeft ons geholpen met de eerste dingetjes thuis en gaat dan naar huis morgen komt ze weer terug.