12 jaar geleden
Kinderen die een kamer moeten delen
Nu hoor ik wisselenden reacties en ik wil ook graag jou mening weten: Wat vind jij van twee kinderen op een kamer?
Een aantal jaar geleden kwam mijn vriend op het briljante idee om ons huis te verkopen om zo samen een nieuwe start te kunnen maken. Hij had dit huis destijds met zijn ex gekocht. Helaas hadden we het “geluk” dat ons huis binnen 3 dagen verkocht werd en we nog geen nieuw huis op het oog hadden. De nieuwe eigenaren wilde er eigenlijk zo snel mogelijk in, wij hebben het gelukkig kunnen rekken naar 5 maanden.
Tegen het einde van deze maanden begon de tijd wat toch te dringen en hebben we gekozen om ons huidige 3 kamer appartement te kopen met uitzicht op zee. Na een fikse verbouwing hebben we nu een volwaardige 2de slaapkamer waar met gemak een 2de ledikant in kan staan.
De eerste maanden zal ons 2de kindje bij ons op de slaapkamer slapen en langzamerhand zullen we de twee kleintjes in het gezamenlijke kamertje leggen.
Als mensen zien dat ik zwanger ben krijg ik nu heel vaak de vraag: Nu gaan jullie zeker wel snel verhuizen. Mijn antwoord is: Nou het is niet echt de bedoeling. Waarop ik heel veel negatieve reactie krijg, omdat men van mening is dat het niet normaal is om 2 kindjes op een kamer te hebben zonder vooruitzicht op een eigenkamer. Ik vind dit volslagen onzin en wil er eigenlijk nog lang niet denken aan verhuizen. Vroegen sliepen ze wel met meer op een kamer en daar zijn ze ook niet minder van geworden.
Daarbij wonen wij direct aan het strand en zijn we, zelf in de winter, meer buiten als binnen. Er staan zelfs strandtenten in mijn achtertuin met ieder zijn eigen speeltoestellen………wat wil een kind nog meer. Ik denk zelfs, als ik het Megan zou kunnen vragen, dat het een heel leuk idee zou vinden om samen met haar brusje op een kamer te mogen slapen. Gezellig!!
Wat ik nu dus heel graag zou willen weten is: wat zou jij doen? Zou jij het ook normaal vinden? Of zou jij wel al een gek aan het zoeken gaan naar een andere woning.
Ik ben echt heel erg benieuwd naar jullie reacties :)
Nathalie31
Hoi Sandra, Ik heb 2 dochters; 1 van bijna 3 en de ander 1 jaar oud; sinds de 2e geboren is slapen ze samen op 1 kamer. De jongste sliep op onze kamer tot 2 maanden oud en is daarna verhuisd naar de "kinderkamer". Mijn oudste dochter heeft de 1e nacht samen 3 uur lang staan krijsen (we weten niet zeker of het was doordat haar zusje opeens bij haar sliep) maar de baby sliep hier gewoon doorheen. Ik vind het soms heel lastig dat ze samen slapen omdat ze elkaar wakker maken soms maar meestal zijn er geen problemen. Ik vond het alleen heel moeilijk om de jongste de nachtvoeding af te leren omdat ze dan zou huilen een paar nachten en de ander wakker zou maken; daardoor heb ik haar totdat ze ruim 1 jaar was nog snachts gevoed. Maar samen een kamer delen is ook postitief vind ik. Ze leren samen delen; de kamer is van hun samen. Ze leren (denk ik) dieper slapen en makkelijker terug in slaap vallen nadat ze wakker zijn geworden en mijn oudste vind het fijn dat ze niet alleen slaapt. Dus ik denk niet dat het negatief is; misschien als je kinderen ouder zijn dat ze meer privacy nodig hebben; vooral als het een jongen en meisje zijn maar voor de begin jaren is het niet erg denk ik. Het enige nadeel voor mij was het elkaar wakker maken en dan samen blijven huilen; gelukkig doen ze dat nu nog zelfden. succes!
Anoniem
Vroeger sliep ik ook met mijn 2 andere zussen op 1 kamer. We wisten niet anders.. en het was altijd super gezellig! Mijn ouders vonden het tijd worden voor ieder een eigen kamer toen mijn oudste zus 13 jaar oud werd (ik was toen 11, mijn jongste zusje 8). Eenmaal op onze gloednieuwe kamertjes, die we zelf mochten inrichten, nieuwe spulletjes, kleurtjes zelf mochten uizoeken etc. wisten we niet hoe snel we weer bij elkaar op de kamer moesten slapen. Na 1 week gingen we (zoals wij het noemden) 'logeren' bij elkaar. Al heel snel (volgens mij binnen 1 maand) hadden we mijn zus haar kamer omgetoverd als onze slaapkamer (3 bedden er weer in), mijn kamer als onze gezamenlijke speelkamer en mijn jongste zusje haar kamer werd studeerkamer (hadden we 3 bureaus staan)... mijn ouders hebben er nooit een probleem van gemaakt. Volgens mij was ik 13 of 14 jaar oud, toen we uiteindelijk weer onze eigen kamertjes zijn gaan gebruiken. Dusss...ik denk zelf dat de tijd het moet leren, en hoe straks jouw kindjes met elkaar overweg kunnen. Ik kon erg goed met mijn andere 2 zussen. En we hadden altijd dikke pret met elkaar. Lekker je gevoel volgen... en niets aan trekken van al die 'anderen' die commentaar hebben!
Anoniem
Hi mijn 2 kindjes schelen bijna 5 jaar, oudste meisje en jongste een jongentje..en op eigen verzoek slapen die ook op 1 kamer, het is niet nodig, maar ze willen het graag en ik zou niet weten waarom niet, dus nu hebben we een slaapkamer een een speelkamer. Toen we 5 jaar terug nog in A'dam woonde hadden we ook maar 2 slaapkamers, nou das nooit een reden geweest om maar niet eentje erbij te nemen. maar het is waar hoor ik merk het ook om me heen tegenwoordig moet iedereen zijn eigen ruimte, een kamer, een plek hebben, maar zo te horen hebben ze dat bij jouw meer dan genoeg als ze even tijd voor zich zelf willen! Ikzelf heb jaren bij mijn 6 jaar oudere broer op de kamer geslapen, tot dat we te oud werden, maar zelfs daarna nog vaak bij zijn voeten eind er in gekropen. Ik vind wel dat ze doordat ze verschillend geslacht zijn niet altijd op 1 kamer kunnen, maar nu zijn ze 8 en 3 en ik vind het best zolang hun het best vinden. Het is zelfs zo dat we nu 5 hoog wonen, heel graag zou ik een huisje met tuintje willen, moeilijk is deze omgeving, dus we kijken ook naar ruime twee slaapkamers, liever een tuin waar ze heerlijk buiten in kunnen zijn, dan ieder een eigen kamer (er zijn zovele leuke creatieve manieren om deze kamer toch een soort van te splitsen zo nodig.). Nou een beetje warrig, maar nee zo gek vind ik het dus niet...;-)
Anoniem
Bedankt voor je positieve reactie! Megan was ziek toen ze 4wkn oud was, nu is ze helemaal gezond :-D