Kids in my lunchroom

Werken in de lunchroom is mijn meest geweldige baan die ik ooit heb gehad. Volgens mij val ik een beetje in herhaling want dit heb ik echt al duizend keer gezegt, Oooops!

Maar deze blog wil ik wijde aan de vele kids die ik zie tijdens werk. Hoe ze er ook uitzien, doen of welke leeftijd ze zijn, als er kids zijn brengt dat altijd een grote glimlach op mijn gezicht! Ik wil ze dan super speciaal en welkom laten voelen! Dat die ik vaak door de kids het zelfde aan te spreken als de volwassen. Zo noem ik ze Meneer of Mevrouw (met een lievere toon en knipoog natuurlijk!), geef ik ze een compiment, ik zoek zelfs de rietjes uit op kleur.. Hahaha, noem me gek! Maar als een meisje appelsap besteld zit er voor haar altijd een roze rietje in! En voor een jonge dan groen of geel. 

Kids mogen bij ons ALLES eten wat ze willen, mits we het hebben natuurlijk! Willen zij een broodje krocket met kaas, tomaat en ui? Niet op de kaart? Lekker boeiend!! Maken die hap! Lekker met de handjes eten? Toe maar! Alle uitjes uit je broodje op de grond gevallen? Maakt niet uit, lieverd, als jullie zijn uitgegeten veeg ik het op. Wil je een bakje nieuwe uitjes?! 

Kids een beetje té rumorig? Naja, I don't care.. Maar de mede gasten mischien wel. Dan bied ik de kids vaak HET tekenboek aan en kleur potloden (no tablet allowed!!). Daarna zijn ze altijd stil, of iig rustiger :) en het leverd mooie plaatjes op!

Mijn baas en zijn vrouw hebben ook een zootje (5) zij zijn dus ook helemaal in too the childeren! Ze krijgen vaak extra aandacht of na het eten een vanille ijsje of maccaron, on the house, ofcourse (en als het van de ouders mag)!

Lieve ouders en (oppas) oma's

Er is een vaste gast bij ons, ik vind haar een lieferd, ze is ook oppas oma, ze is er vaak met haar kleinzoontje. Ze betrekt hem altijd overal bij, ookal snapt hij er geen reet van, hij is nu denk ik tussen het half jaar en een jaar oud. Hij mag uit de kinderwagen, speeltjes worden op tafel uitgestald en ze praat zachtjes tegen hem. Ze geeft hem de fles, lekker rustig na of voor zijn slaapje en pas bij weggaan word Meneertje weer liefdevol, lekker warm in zijn kinderwagen geinstaleerd. Lief!! En maakt me wederom glimlachen!

Nog een kindje dat wel vaker komt met zijn mama. Wat een bijdehand ventje! Maar dan op de lieve, schattige manier!! Hij is heel beleeft maar tegelijkertijd ondeugend. Dan staat die te dansen in het gangpad of zingt hij liedjes tijdens het eten van zijn tostie. Hij praat er op los. De eerste keer dat ze er waren had mijn baas aan hem gevraagd hoe oud hij was. Zijn moeder vertelde dat hij bijna 3 was. Bijna 3 pardon!!? Zo beleeft!! Zo goed dat hij al kon praten!! En duidelijk zijn eigen persoon al laten uitblinken. Wat een mopje. Altijd als hij er is word ik blij, ookal komen ze 10 minuten voor sluitings tijd :)

De zombie kids

Helaas bestaan deze ook. Gelukkig heb ik bij ons nog nooit gezien dat een peuter of kleuter bezig word gehouden met een tabled of telefoon. Wel kinderen van een jaar of 7 en ouder, schat ik ze. 

Situatie:

Ik kom vrolijk aan lopen met 2 kaarten in mijn handen, voor moeder en dochter, met mijn notitie briefje en pen in de aanslag. Ik zeg: 'Goede middag!! Kan ik alvast wat voor u inschenken?' met grote glimlach inbegrepen natuurlijk. Moeder zegt semi-vriendelijk: 'Dat gaan we eerst even bekijken.' Okee. Ondertussen zie ik dat dochter verveeld begint te raken van haar moeder die niet tegen haar praat. Ze pakt de smartphone en begint spelletjes te spelen. Als Moeder de kaarten weglegt, denkt ik dat ze hebben besloten dus ik vraag aardig: 'Had u een keuze kunnen maken, Mevrouw?'. Waarna ze zich naar haar zombie dochter richt en vraagt: 'Wat wil je drinken?'. Geen antwoord. Ze vraagt het nogmaals. Geen antwoord. Ik probeer haar te helpen en vraag aan het meisje of ze appelsap, fristi of chocomel wil. Waarop ik het antwoord: 'Ja' krijg. Ik raak lichtelijk geirriteerd.. Meer op de Moeder dan op de Dochter. De Moeder had immers de telefoon meteen weg moeten leggen zodra ze gingen bestellen, dat is wel zo netjes. Daarbij, waarom ga je lunchen samen om vervolgens niet met elkaar te gaan praten en je Dochter spelletjes aan tafel laat spelen? Je kan net zo goed thuis een boterham met pindakaas eten..

De "mijn-kind-is-een deel van-het-meubulair ouder..

Kids die slapend binnen komen. Prachtig en schattig!! Ik kan staren naar kids die lekker in hun warme kinderwagentje liggen te pitten hmm!! Maar dan word de kinderwagen naast de tafel geplaatst en vervolgens niet meer naar gekeken.. Dafaq??! Het is ijskoud buiten, dat kind is helemaal dik ingepakt en ligt daar slapend te bakken in zijn kinderwagen.. Pffff.. Dan word het kind wakker, altijd een schatje!! Ze worden eindelijk van hun dekens en jas ontdaan en mogen in de kinderstoel of op schoot. De ouders hebben al besteld of hebben hun eten al op tafel. Ze bestellen niks bij, we hebben gewoon boterhammen met kaas en boter hoor? No charge! Of iets te drinken? Kind gaat niet eten ofzo? Zoooo vaak zie ik dat het kind er vervolgens bij zit en moet wachten op de ouders die lekkere broodjes wegkauwen.. Ik kan me daar dood aan irriteren! Vaak krijgen ze uiteindelijk wel een paar hapjes maar ik vind het gewoon raar..

De eerste keer?

Vorige week wilde ik bijna ingrijpen zo appart was dit stel bezig!! Het waren een man en vrouw, ik denk opa en oma oppas. Met een mega schattige wolk van een jongetje, nog geen jaar oud. Hij keek steeds naar me en dan zwaaide ik naar hem. Popje poppetje! Echt waar!! De Oma vroeg me of ik zijn fles leeg wilde maken zodat zijn melk erin kon. Natuurlijk!! Ik vroeg of ik de fles daarna ook met water moest vullen maar dat was niet nodig. Er kwam een termosfles met warme melk op tafel en daar werd de fles mee gevuld, ik dacht dat je babymelk altijd het beste ter plekken kon mengen? En een doosje poedermelk is toch veel handiger meenemen dan een termosfles melk? (Tenzij het borstmelk was natuurlijk, respect dan.) Toen gaf de Oma de jongen de fles.. Niet lekker op schoot bij haar, maar zo vanuit haar luie zit bank en het jongetje in de kinderstoel.. Pff over mega lui gesproken.. Het hoofdje van het jongetje was helemaal naar achter geklapt en dat vond ik er echt niet gezond uitzien. Negeren.. 1 minuut later hoor ik gehoest en geproest uit de kinderstoel komen. Wat niet ophoud? Ik zie het jongetje nog in de zelfde "hoofd naar achter" positie, met een rood aangelopen gezichtje, hoesten van verslikking en de Oma die de fles stevig in zijn mond geduwd houd?! Doe is normaal!!! Bijna wilde ik ingrijpen, dit zag er echt niet normaal uit!! Ik had grote medelijden met het jongetje.. Ook dit was een stel dat dacht dat het kind bij het meubulair hoorde en gaven hem geen eten, alleen een stukje korts van hun eigen bord.. Pffff.. Toen ze weggingen, gooide de opa zijn knuffel doek in de wagen zo op zijn gezichtje en de oma haalde die er niet eens even vanaf. Dit hele tafereel was niet om aan te zien!!! Niet leuk..

Todaaayyy

Vandaag moest ik extra werken, prima!! Moet waarschijnlijk de komende weken wel meer. De vrouw van mijn baas is zwanger van de tweede, a baby boy! En ze is nu 7,5 maand. Het word zwaar voor haar, wat begrijpelijk is. Als ik er niet ben, staat ze samen met haar man te werken, met op woensdag een afwasmeisje en zaterdag een hulp. Verder ben ik de enige op wie ze kunnen rekenen.. Dat valt me trouwens best zwaar, want ik vind het rot als ik een keer niet kan.. Maarja, daar over mischien ooit nog een andere blog :). En voor wie er nog een baan zoekt? Come and help me out! Haha! Maar, vandaag dus! Er was zo'n megaaaaa schattig meisje! Met haar papa, die toevallig oud collega van mijn baas was, dus we mochte de kleine vertroetelen en optillen! Ze vond het een beetje eng volgens mij, pas 8 maandjes oud maar huilen deed ze niet. Ze had toevallig hetzelfde truitjes aan als mijn dochter vandaag aan heeft, hihi. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden en elke keer als ik langs liep MOEST ik naar haar lachen! :D LIEEFF!! Met een mega lieve papa!

The kids in the lunchroom

Zo zie je maar hoe mega verschillend alle kids zijn en vooral hun ouders.. Aan kids irriteer ik me NOOIT, zij zijn de prinsen en prinsesen. Aan de ouders of oppassen daarin tegen.. Pfff, af en toe wil ik wel eens iemand wurgen.. Maar over het algemeen zijn ze lief hoor!! :D

Ik blijf glimlachen naar de kids en blijf tekeningen uitdelen. Mijn baas blijft praatjes maken met ze en geeft ze gratis toetjes, jummm!! Een standaard kind vriendelijke lunchroom zijn we niet als je kijkt naar voorzieningen voor de kids. Maar een kind kan je op een grote wand bank ook verschonen toch? ;) En niet ieder restaurand heeft een ballebak of halve speeltuin nodig, wil het er kindvriendelijk zijn!!

Het personeel is de meest kindvriendelijke van de hele werleld!! Want bij ons komt het 100% uit ons hart, dat soft is voor kids <3

Gaan jullie wel is lunche met de kids? Welke speciale, onvergetelijke of nare ervaringen hebben jullie die je maar niet uit je hoofd krijgt?!