Snap
  • Kind
  • Gezond

Kerstvakantie? Snotfeest!

Met een (bijna) mislukte eerste kerstdag waren we er nog niet. Het kan altijd meer, groter, dieper. Welkom snotfeest!

Over onze -bijna- mislukte eerste kerstdag met dito dessert schreef ik vorige week. Gelukkig eindigde de dag beter dan hij in de vroege uurtjes begon. Met –redelijk gelukte- soep en ‘bannoffee upside down’ -ook ik probeer omdenken- kwamen we bij mijn zusje om te gaan barbecueën en dat was heel geslaagd! Ondanks de vier kinderen onder drie jaar die aanwezig waren. Kerst zal de komende jaren niet meer zo zijn als het ooit was, rustig en met zinnige gesprekken, maar dat is goed. Zeker als er marshmallows, glühwein een vuurtje en frisse lucht bij komt kijken. Dan vergeten we voor het gemak de net éénjarige maar die met een luide ‘nee!’ zijn eten uit zijn mond plukt om dit vervolgens op de mooie houten vloer van zusjelief te keilen. Om acht uur was het feest voor ons toch echt voorbij. Twee (over)vermoeide kindjes –één met koorts-, om over hun ouders maar niet te spreken. Gelukkig was de nacht nu beter!

Tweede kerstdag startte rustig en met snot. Dochterlief had al eerder een heel mooi droog hoestje opgepikt en deze was volgroeid tot een mooie rochel met piepende adem en dus koorts. Broertjelief leek het nu ook op te pikken, hij was hangerig en zeurderig. Hij viel aan de borst in slaap -in plaats van in de auto richting mijn schoonouders- en werd wakker toen hij in de auto gezet werd. Dat leverde een mooie rit van bijna twee uur op. Met peuter die weigerde te gaan slapen en telkens vroeg of we al bij oma waren en een baby die gaandeweg steeds vermoeider, dus chagrijniger, werd maar vertikte hieraan toe te geven. Met als hoogtepunt de laatste kilometers met een duet van twee kinderen dat weinig harmonieus was.
Eenmaal bij opa en oma en omringt door grotere nichtjes en neefje waren beide snotneuzen weer even blij. Gelukkig! We konden eten zonder al te veel ongezelligheid, maar toen begon het gevecht met een klein jongetje dat veel te weinig had geslapen in de middag. Voeden in de houdgreep en proberen te laten slapen, gelukkig wint mama nog altijd -ook al duurt dat drie kwartier-.

Derde kerstdag was onze pyjamadag. Twee snotterende en ongelukkige kindjes die gelukkig af en toe wel lachen konden, kropen rond en hingen op de bank. Het middagslaapje werd zelfs door onze peuter opnieuw uitgevonden. Ook ik voelde de snot in mijn hoofd opwellen. Het zou toch niet?!

Tuurlijk zou het! We hebben vakantie en de kindjes zijn snipverkouden natte neuzen met ongelukkig tranende ogen en verhoging. Ik heb hoofdpijn, loop constant te niezen en voel me hangerig. Ik grapte er nog over met mijn collega ‘zal je zien, heb ik vakantie en dan word ik ziek’. De betere grap was geweest ‘zal je zien, hebben we vakantie, worden we ziek!’

Wat een snotfeest die kerstvakantie! Laat het maar snel volgend jaar zijn, misschien is dan alles beter!

Als we het er dan toch over hebben: wat zijn jouw beste snotdodende en keelpijn killende middelen? 

8 jaar geleden

Thanks! En ik denk dat we gewoon heel hard gaan strijden om gezond het nieuwe jaar in te gaan! Vandaag ben ik al weer wat blijer en stromen in elk geval de neuzen leeg en daalt de temperatuur. Het gaat de goede kant op!

8 jaar geleden

Canadeese geelwortel ken ik niet. Ga ik (post borstvoeding) toch maar eens opzoeken. En de sambal ga ik gewoon proberen. borstvoeding heeft mij er nooit van weerhouden om heet te eten :)

8 jaar geleden

jaaa, volgende week is het winter hè! Dat zegt Nu.nl tenminste. Ik heb er zo'n zin in! Eindelijk de leuke winteroutfits uit de kast en genieten van de kou (als het niet regent in elk geval...)

8 jaar geleden

Sinds de oudste naar de psz gaat is het hier ook vaak een snotterfestijn. Ik ontspring de dans gelukkig nog wel. Ik wacht met smart op de echte winter. Zodra het gaat vriezen is iedereen van het gesnotter af. Beterschap voor jullie!