11 jaar geleden
Jij lijkt op.. jezelf!
Vanaf de geboorte zie ik in onze dochter een mini versie van mezelf. Voornamelijk qua uiterlijk, maar zeker ook qua innerlijk. Ik voel me dan trots en het is ook fijn als mensen zeggen: goh, wat lijkt jou dochter op jou! Ze is mijn mooie, lieve meisje. Mijn kleine prinses. Mijn pracht! En hoe fijn is het dan om te horen dat ze op jou lijkt.
Wie kent het niet? Overal waar je komt hoor je het weleens, op wie je kind lijkt. Bij ons is dat dus ook het geval, vooral bij mijn schoonfamilie. Hoe vaak ik al wel niet heb moeten aanhoren dat onze dochter zoveel op haar papa lijkt en op mijn schoonmoeder en ach doe eens gek.. ze heeft ook wel wat weg van de oma van mijn man. Vinden ze zelf dan. Maar, nu komt het. Onze dochter kan af en toe wel eens een beetje een klein driftkikkertje zijn (welk kind niet?), maar dit herkennen ze niet in mijn man, dus ja.... je voelt 'm vast al aankomen? Dat zal ze dan wel van haar moeder hebben. Juist! en bedankt he.
Vanaf de geboorte zie ik in onze dochter een mini versie van mezelf. Voornamelijk qua uiterlijk, maar zeker ook qua innerlijk. Ik voel me dan trots en het is ook fijn als mensen zeggen: goh, wat lijkt jou dochter op jou! Ze is mijn mooie, lieve meisje. Mijn kleine prinses. Mijn pracht! En hoe fijn is het dan om te horen dat ze op jou lijkt.
Zou het niet heel vreemd zijn als onze dochter niet op haar papa of mama zou lijken? Wij hebben haar toch echt gemaakt, dus 50% papa + 50% mama = 100% onze dochter.
Ze heeft van iedereen wel wat, uiterlijke en innerlijke eigenschappen. Maar ze is geen kopie van ons, ze is een eigen mensje met haar eigen uiterlijke kenmerken en haar eigen innerlijke eigenschappen. Laat ik nu eens zeggen wat ik vind:
Ze lijkt vooral veel op zichzelf!
Anoniem
Hoi, Hier precies hetzelfde. Ik kon er echt niet tegen dat er steeds door mijn schoonfamilie gezegd werd dat mijn dochter op hun kant lijkt, iedere keer weer iets benoemen. Bij het eerste kraambezoek van mijn schoonfamilie vroeg mijn schoonmoeder aan hen of zij ook niet vonden dat ze op mn schoonzusje leek!! wat echt absoluut niet zo is!(buitenstaanders vonden dat ook niet) Dat wil je als kersverse moeder ook echt niet horen! Gelukkig ziet mijn familie wel dingen van mij in haar en als je fotos van vroeger ziet dan zie je zeker dat ze op me lijkt. Alleen ik lijk ook niet meer op vroeger. Geloof me ik vind het leuk dat ze van ons beide dingen heeft. Het is ook 'ons' meisje. Maar ga mn kind aub niet vergelijken met anderen! Op een gegeven moment was ik het zat en heb ik gezegd dat ze op zichzelf lijkt en absoluut niet op mn schoonzusje en toen was het eigenlijk over :) Op verjaardagen blijf je wel dingen horen, maar goed, mensen moeten idd gewoon wat zeggen. Volgens mij is het ook zo dat ze gewoon zien wat ze willen zien. Ik probeer me er niet meer zo druk over te maken. Het belangrijkste is dat ze 'ons' kind is.
Anoniem
inderdaad! Af en toe is het gewoon lachwekkend. Zit je op een feestje en dan zegt de een dat de oudste sprekend op jou lijkt en dan de ander dat ze op papa lijkt.
Inekevk
Hahaha alle 'slechte' eigenschappen zijn natuurlijk van de andere zijde :D Wij zeggen dat altijd tegen elkaar voor de grap. Ik wou dat mijn mijn schoonouders er nog waren om te zeggen dat ze lijkt op mijn man, maar helaas ze zijn al overleden. En ze lijkt echt wat betreft uiterlijk veel op mijn man en wat betreft karakter meer op mij heb ik het idee. Ik vind het niet erg als mensen dingen in haar proberen te herkennen dat doe ik ook. Ik ken verschillende vrouwen die een kind hebben via spermadonatie en dat zou ik echt heel raar vinden, want als ze iets doet of als ze er iets is gaat er automatisch toch iets in me om van "van wie zou ze dat hebben", als je de andere kant niet eens kent zou ik dat heel vreemd vinden. Tuurlijk is onze dochter vooral zichzelf, een perfecte mix van ons al zeg ik het zelf :D
nahsuusje
idd, ik had een buikband met 50% papa 50% mama 100% ikke. ze heeft trekjes (uiterlijk en gedrag) van ons beiden maar is echt helemaal janey.