It’s my party, and I'll cry if I want to...!

Lang naar uitgekeken. Leuk om bezig te zijn met de voorbereidingen. En gister was het dan eindelijk zo ver. Mijn oudste vierde haar kinderfeestje. Ze werd zes, dus mocht ze vijf kindjes uitnodigen. Inclusief zichzelf zijn het er dan zes. Een mooi aantal.

Omdat ze in de winter jarig is, is het aantal mogelijkheden iets beperkter dan in een seizoen dat het mooi weer is. Ik besloot, net als vorig jaar, het feestje gewoon lekker thuis te houden. Vorig jaar had ik alles zelf georganiseerd en geregeld (een discofeestje). Dit jaar wilde ik het me iets makkelijker maken. Ik kwam al surfend op het web naar ideeën een leuk bedrijfje tegen, dat kinderfeestjesboxen verhuurt. Themakisten met álles erin. Je hoeft verder niks meer te doen. Spelletjes, activiteiten, bordjes, bekers, versiering, snoepjes…. Alles zit erin. De themabox die ik bestelde was het bakkersfeest. Alle spelletjes en versiering waren in het thema van bakken en de activiteiten waren brood bakken en koekjes bakken. Super leuk, leek me.

Gister vanaf 2 uur druppelden de kinderen binnen. De sfeer was gezellig en leuk. Tòtdat we het eerste spelletje gingen doen. Ik wist al dat madam niet zo goed tegen d’r verlies kon. Maar gister was het wel héél heftig. Niet winnen op je eigen feestje???! Nee, dat kon ècht niet, volgens dochterlief. De rest van de middag heeft ze de bokkenpruik opgehouden. Niks was meer goed. Ze was brutaal en schreeuwde naar me. De andere kindjes keken met grote ogen naar haar. Zo kenden zij haar ook niet.

Meet my daughter at home! In haar eigen habitat, waar ze zich vrij en ongeremd voelt om zichzelf te zijn. De monsterlijke kant van zichzelf. Ze snauwde iedereen af en ook mij. En ik deed zo mijn best! Op een gegeven moment heb ik haar zelfs op d’r eigen feestje naar d’r kamer moeten sturen! Zo erg werd het. De andere kinderen waren poeslief. Lekker rustig. Onder de indruk, denk ik. Ook van mij, omdat ik het feestvarken zonder pardon wegstuurde….! Maar ik moest wel, want ook ik moest even stoom afblazen.

Na vier uurtjes was het voorbij. Gelukkig gingen de kindjes allemaal met lachende gezichtjes de deur uit. Ze hadden een topmiddag gehad! En zelfs mijn dochter beweerde dat ze dit het allerleukste kinderfeestje ever vond! Wat zijn kinderen toch rare wezens…

Ik heb me dus groen en geel geërgerd aan mijn eigen kind. Ik was psychisch helemaal kapot moe nadat de kinderen allemaal thuis waren… Vorig jaar had ze ook haar nukken op d’r eigen feestje. Maar dat lijkt in tegenstelling tot dit jaar minder erg te zijn geweest…. Of was ik het gewoon vergeten doordat ik het verdrongen heb? Je wilt je kind helemaal niet zo zien!

Mijn moeder moest keihard lachen toen ik haar vertelde hoe het gegaan was. Ze zei dat mijn dochter precíes haar moeder is. Ik blijk vroeger zelf ook een draak te zijn geweest op mijn eigen feestjes. Gelukkig is het met mij wel goed gekomen. Heb me zelfs op mijn eigen bruiloft heel lief en netjes gedragen. ;-) Dus zal het met die van mij ook wel goed komen. Maar komende jaren dus geen spelletjes meer, waarbij je kunt winnen of verliezen. Daar heb ik nu na twee keer wel van geleerd…! Volgend jaar misschien toch maar het feestje buitenshuis vieren. De kids loslaten in een ballenbak ofzo. Niet echt origineel… Maarja. Of misschien verzin ik tegen die tijd wel iets leukers. Het duurt tenslotte nog een jaar…. Thank god!

Ik ben benieuwd hoe mijn jongste is, op haar eigen feestjes….