7 jaar geleden
Ik heb geen luier meer om!
Een jaar zijn we er mee bezig geweest. Maar opeens riep hij de magische woorden zelf!
"Ik heb geen luier meer om!" Zodra mijn zoon wordt begroet, is dit nu standaard zijn reactie.
Met recht is hij trots op zijn plotselinge zindelijkheid en iedereen die het wel of niet wil weten krijgt het gewoon te horen.
Zo waren we gisteren boodschappen aan het doen toen mijn zoon zijn tante zag. Hij sprinte er tussenuit en een rek verder hoorde ik het zinnetje al. Zijn tante jubelde natuurlijk met hem mee en toen wij eenmaal waren aangesloten moest natuurlijk het hele verhaal worden verteld.
Mijn dochter werd in de tussentijd wat ongeduldig en toen opeens een vreemd luchtje mijn neus bereikte vond ik het wel tijd om afscheid te nemen.
"Kom je mee jongen? Het is tijd dat we verder gaan. Volgens mij heeft je zus gepoept."
Mijn zoon kijkt mij een beetje verward aan. "Nee mama! Ik heb gepoept!"