Snap
  • Kind

Ik ben nog geen twee maar zeg toch lekker 'nee'

​NEE, NEE, NEE, hoor ik door de dag heen heel regelmatig uit mijn zoons mond komen.

Nee, als hij niet aan de hand wil, nee, als hij niet het eten krijgt wat hij wil, nee, als ik niet het filmpje opzet wat hij wilde zien.

Nino is nu 20 maanden en is sinds een paar dagen enorm in de Nee-fase terecht gekomen. Behalve heel hard herhaaldelijk 'nee' roepen kan hij ook gaan slaan als hij zijn zin niet krijgt. Het is gelukkig nog niet hard maar dit gedrag tolereer ik niet. Natuurlijk weet ik dat het een fase is die erbij hoort. Maar alsnog vind ik dat hij moet leren dat je andere mensen (en dieren want hij doet het ook bij de poes) niet mag slaan. Dit kun je een kind beter eerder dan later aanleren. Maar hoe leer je dit een dreumes aan of beter gezegd af?

Zo gemakkelijk vind ik dat nog niet. Wanneer een kleuter in mijn klas kinderen slaat zoek ik eerst uit waardoor dit komt, vaak ligt er frustratie ten grond slag, bijvoorbeeld omdat het communiceren nog niet goed lukt. Naast een kind helpen hoe hij wel zichzelf kan verwoorden, zorg ik met een stickerkaart voor een positieve stimulans om zijn best ervoor te doen. Dit helpt 9 van de 10 keer goed. Maar een dreumes heeft nog niks aan een stickerkaart, ook kan ik wel mijn best doen hem beter te laten communiceren maar dit duurt nou eenmaal een tijdje. Het is dus best lastig. Ik geef elke keer wanneer Nino mij slaat aan dat dit niet mag. Dat hij wel mag aaien. Daarna moet hij sorry zeggen. Omdat hij dit nog niet verbaal kan mag hij dit doen door een knuffel of kus te geven. Als hij echt ver doorgaat zet ik hem even in de hoek. Tot nu toe lijkt het allemaal weinig effect te hebben.

Ik vraag mij af, is het weer een van die lange adem momenten of zijn er nog slimme maniertjes om dit een dreumes af te leren?

8 jaar geleden

Ik denk dat het voor elk kind weer anders werkt. Bij Sara helpt het om iets anders aan te bieden wat wel mag. Zo zorg ik dat ze zich op iets anders focust en dat helpt prima! Succes en sterkte!

8 jaar geleden

Ik denk dat je het zo op zich goed doet en elk kind is anders. Ons zoontje is nu 15 maanden en die luisterd gewoon als ik nee zeg. Ik heb in het begin een paar keer gehad dat hij iets deed wat ik niet wilde, zoals kabels vastpakken. Toen zei ik nee en haalde zijn hand weg. Dit heb ik volgehouden en nu haalt hij zelf zijn handen weer weg als ik nee zeg. Soms is hij nog wel iets dwarser en dan zet ik hem er uiteindelijk bij weg.

8 jaar geleden

Het is vooral vol blijven houden. Zeker als je zoon een late prater is. Andreas begint nu eindelijk wat duidelijker dingen te zeggen maar nog moet ik vaak gissen wat hij bedoelt. Ik pakte rond de leeftijd van Nino vaak als het lukt zijn handen vast en zei heel duidelijk dat slaan niet mocht. Ik gaf aan dat als hij boos was hij dat mocht zeggen en gelukkig leerde hij een poos later het woord boos. Ik probeerde ook te benoemen op een hele eenvoudige manier wat ik zag. De ene keer werkte dat beter dan de andere keer. Het is heel lastig om uit te vogelen wat het beste werkt bij jouw kind. Andreas is heel sterk in zijn handen en hij kan ons dus wel pijn doen als hij slaat. Ik zei dan ook wel eens AUW en dat werkte ook wel. Verder is het een verhaal van de aanhouder wint. Heel veel succes met het zoeken en vooral vinden van de methode die het beste bij jullie werkt.

8 jaar geleden

Elke keer consequent nee zeggen. Ik weet niet of zeggen aaien mag wel helpt. Want een kindje heeft helemaal niet als doel om te aaien of lief te zijn maar wil gewoon frustratie uiten. en 'zeggen' ik ben het er niet mee eens. Wat je ook kan afvragen is of een dreumes met 20 maand 'sorry zeggen' al we begrijpt. En of een knuffel en een kus niet juist enorm verwarrend is. Zo kan hij dat juist best ervaren als een beloning voor het slaan. Want na het slaan krijgen we een knuffel en een knuffel is leuk. Ik deed altijd op een boze toon zeggen je mag niet slaan. Hier moest onze dame met 20 maand wel sorry zeggen. Dat sorry mocht ook best orry of gewoon y zijn. En daarna bewaarde we juist wat afstand van haar en negeerde we haar even. De direct iets positiefs doen na een ''straf' kan namelijk enorm verwarrend werken. Mijn dochter begon hier met 13 maand mee en toen hoefde ze nog geen sorry te zeggen. Toen was het alleen zeggen je mag niet slaan/bijten en bij haar weg lopen (3 a 4 passen) en dan 1 a 2 minuten negeren. In die 2 minuten kon ik dan zelf ook nadenken waarom deed ze dat en wat kan ik veranderen dat ze dat niet meer gaat doen.