Iets met planning en organisatie..

Planning en organisatie.. dat waren niet de eerste skills waar ik aan dacht, toen ik net moeder werd. Maar het blijken toch wel twee belangrijke eigenschappen te zijn. Nu zijn dat op zich altijd twee sterke punten van me geweest. Wanneer we om 13.00u moeten vertrekken, sta ik bij wijze van spreke om 12.30u al gewassen en gestreken klaar voor vertrek. Om vervolgens de pan uit te flippen omdat manlief om 12.50u verkondigt nog even te gaan douchen...*WAAAAAAAAAHHH!!* Ik mag dan een trotse Brabantse zijn, het Brabants kwartiertje is niet aan mij besteed; liever tien minuten te vroeg, dan twee minuten te laat! Altans.. zo was het altijd...

Sinds 5 maanden is daar dan dochterlief. Een schat van een meid, met een glimlach die je dag compleet goed  maken, maar ja... timing is niet haar sterkste kant.. of juist wel.. het is maar net hoe je het bekijkt. Zo begint het al met eten. Hoe ze het doet, ik heb werkelijk waar geen idee, maar telkens wanneer ik wil eten, heeft zij ook honger..of is ze moe.. Dus dan probeer ik het zo te plannen dat wanneer zij slaapt, wij gaan eten. Maar alsof ze het ruikt, zodra het eten opgeschept is, wordt ze wakker en/of begint ze te mopperen.. En er is niets zo vervelend als een mopperend meisje, terwijl je aan het eten bent; dus eerst maar even troosten en dan...mijn inmiddels koude maaltijd nuttigen. Of optie twee, binnen vijf minuten mijn hele maaltijd verorberen, om haar vervolgens te troosten of te voeden. Ook niet echt een succes. 

Dan heb je daar het slapen. Je kunt je klok erop gelijk zetten dat, wanneer je verwacht dat je duidelijk vermoeide meisje zeker wel 1 1/2 uur moet kunnen slapen, ze je na 30 min. al met grote ogen en een evenzo grote glimlach verwelkomd. En natuurlijk, wanneer je bezoek verwacht (wat tegenwoordig niet meer voor mij of mijn man komt, maar puur voor dochterlief..), slaapt mevrouw ruim 3 uur aan een stuk. Zo ook wanneer je 's middags plant om nog even naar de winkel te gaan.. *Zucht* Je zult weten dat je moeder bent geworden!

Schone kleren, ook zoiets. Ben je de hele dag thuis, dan spuugt ze niet, en blijven de kleertjes mooi schoon. Moet je een keer weg, trek je haar expres pas vijf minuten voor vertrek haar mooiste kleertjes aan, hangt daar voor de zekerheid nog de grootste slabber die je hebt overheen, je draait 10 sec. om, om even je eigen jas te pakken en hoppa.. madame heeft de slabber naar de ene kant getrokken en natuurlijk precies de andere kant onder gespuugd...*Whaaaaaat!* Of nog zoiets, altijd geef ik een lading reserve kleertjes mee naar de opa's en oma's en altijd komt ze in dezelfde kleertjes terug. Maar net die éne dag dat ik vergeten ben de gebruikelijke twee extra rompertjes in te pakken; alles onder gepoept... *AAAAARGHH!*   

Maar, ik mag eigenlijk niet klagen, want ook andersom zijn er wel wat verbeterpuntjes te benoemen. Hoe vaak ik me wel niet onderweg bedenk.. ze had nu eigenlijk moeten eten.. dat had ik beter van te voren kunnen doen.. Of dat ik zo nodig op visite wil en me tijdens de visite bedenk.. ohjeej.. ze is moe.. ze moet eigenlijk slapen.. *Woeps*.. Of madame is net lekker in slaap gevallen.. en dan moeten we weer weg (werken of wat voor slap excuus dan ook..). En nu we weer een beetje een ritme hebben, zeggen manlief en ik ook wel eens 'Ja', tegen leuke plannen van vrienden! Om vervolgens te bedenken.. oh wacht.. dan moeten we wel nog even oppas zien te regelen.. 

Maar zonder al te veel morren, pikt ze het gewoon allemaal; na 30 min. slapen alweer wakker worden om mee te gaan? Geen probleem! Slapen in een vreemd bed? Prima hoor. De halve dag mee in de kinderwagen omdat mama zo nodig wil gaan shoppen? Prima, zolang ze maar iets kan zien. Dus eigenlijk ben ik maar een bofkont met zo'n lieve meid! Maar neemt niet weg dat ik er binnenkort toch echt aan zal moeten gaan geloven; die twee slaapjes overdag heeft ze toch echt nodig en in mijn armen valt ze niet zomaar meer in slaap. En straks zijn het niet alleen maar flesjes, maar ook een groente/fruithapje en een boterham. Ik moet mijn eigen ritme aan de kant zetten en het ritme van die kleine gaan volgen.. Ik zeg hallo Brabants kwartiertje! Of half uurtje....met een beetje pech... uurtje..