11 jaar geleden
Hoe vertel je je kind dat opa ongeneeslijk ziek is?
Hoe vertel je je kind dat opa ongeneeslijk ziek is, en niet meer beter gaat worden, op een manier die zij begrijpen? Lees hier de hele blog.
Het heeft lang geduurd maar hier ben ik dan weer. Ik had even de tijd nodig om tot rust te komen en het slechte nieuws te verwerken.
Ongeneeslijk ziek
Een kleine twee maanden geleden kregen wij te horen dat mijn vader ongeneeslijk ziek is geworden. Hij heeft prostaat kanker met uitzaaiingen naar zijn longen en botten. Voor als nog gaat het goed met hem hij krijgt nu één keer per maand een spuit die ervoor zorgt dat zijn mannelijke hormoon stopt met werken en die zijn PSA-waarde laat zakken. Dat is gelukkig tot nu toe gebeurd.
Maar wat als het nou straks slechter gaat en als mijn kinderen gaan merken dat er iets is met opa, hoe ga ik hen dat vertellen, en dan natuurlijk op een manier dat ze het begrijpen?
Gwen is bijna 4 jaar en Jayden is net 2 jaar geworden. Ik ben benieuwd naar jullie reacties en hoop dat ik hiermee geholpen kan worden.
Note van de redactie: Één van onze blogsters, biver75, is ook zoiets overkomen. Haar moeder werd ongeneeslijk ziek terwijl zij zelf bijna ging bevallen. Lees meer over deze situatie, waarin baby Ilse de taak had gekregen om nog tijd te rekken voor haar oma. Lees hier haar blogs.
lindaolierook
hoi, mijn opa is ook ernstig ziek. mijn zoontje is bijna 2 en snapt er nog weinig van. hij schrok ook toen mijn opa in het ziekenhuis lag met slangetjes etc. mijn zoontje weet nu dat opa au heeft en dat is eigenlijk het belangrijkste vind ik. hij noemt hem zelf ook opa au. misschien dat je bij je zoontje van 4 wel meer kan uitleggen. stertke
Anoniem
Lieve mensen wat fijn al deze reacties dat doet me goed. Heb ze nu pas gelezen ben er helaas niet eerder aan toe gekomen maar tot nu toe onwijs bedankt. gelukkig waren de PSA/waarde gezakt en nu hopen we dat dat zo gaat blijven de komende tijd maar dat is afwachten. voor nu iedereen hele fijne feestdag.
Anoniem
Allereerst heel veel sterkte met dit nieuws en tijdens het proces wat nog komen gaat. Ik heb het ook in de omgeving gezien en inderdaad het er zo natuurlijk mogelijk mee omgaan en het zo goed mogelijk uit leggen zoals het is, zonder moeilijke taal te gebruiken heb ik gezien dat dat het beste werkt. Bij kennisen van mij vertelde ze dat die persoon een sterretje zou worden in de hemel en gingen ze na het overlijden regelmatig zwaaien naar de sterren. Bij andere mensen lag de opa opgebaard thuis en de kinderen speelde gewoon op de vloer in de kamer en kwamen opa af en toe een kusje geven of een vraag stellen. Ik denk ook hoe minder krampachtig je ermee omgaat, hoe beter de kinderen er mee om kunnen gaan. En inderdaad, een leuke doos maken met herinneringen of zo, wat foto's van opa of van dingen die ze samen met opa doen. Heel veel sterkte voor jou en je familie
Anoniem
Op bijna die leeftijd van onze kinderen verloor mijn moeder de strijd (15 jaar) tegen kanker. Wij hebben nooit moeilijk gedaan over hoe ziek omaatje was. Omaatje is ziek en kan niet meer beter worden. Ja dat betekend dat ze dood gaat. Jammergenoeg voor haar tijd maar het is niet anders. We hebben speciale dingen uitgezocht met mam als aandenken aan haar. Nichtje kreeg 3 gouden ringetjes als afscheidscadeau en jammer genoeg stierf ze voordat ze wat voor mijn kinderen kon uitzoeken. Ik heb uit mijn eigen dingen de kinderen later hun aandenken laten zoeken. Wel hebben wij de kinderen de laatste dagen toen ze zo slecht eraan toe was uit de buurt gehouden. Ze hebben haar dag kunnen zeggen en hebben we een foto gemaakt van haar en haar kleinkinderen. Tijdens de kerkdienst was er speciale opvang voor de kinderen die kwamen. Daar konden ze knutselen en wat limonade drinken. Bij het afscheid heeft mijn broer als laatste nog een knuffel van zijn dochter in de kist gedaan. Zo had oma een knuffel en zijn kindje ook. Daar had ik niet aan gedacht en ik heb veel spijt dat ik mijn broer niet had gevraagd ook wat voor mijn kinderen te regelen.