11 jaar geleden
Hoe maak je schoonvader duidelijk een stapje terug te doen?
Hoi Mede Mama's en aankomende Mama's,
Ik heb een hele lieve schoonvader die ontzettend blij is met onze zoon van bijna 6 maanden. Nu het volgende: hij is er een beetje teveel, iedere dag komt hij wel even langs, heeft altijd goed bedoeld advies en weet het altijd beter, organiseert voor mij en mijn partner avondjes weg zodat hij kan oppassen, wordt boos als iemand anders oppast, belt 2/3 keer per dag, als we daar zijn duurt het altijd heel lang voor we weg kunnen i.v.m. het afscheid nemen, hij vraagt nooit hoe het met mij of zijn zoon gaat, maar altijd naar zijn kleinzoon, koopt ontzettend veel voor hem.. zo kan ik nog wel even doorgaan.
Mijn partner en ik weten allebei dat hij het ontzettend goed bedoeld, maar wij zijn bang dat het een psychisch probleem wordt, omdat hij vroeger een hoop heeft mee gemaakt en misschien nu wel teveel aan Johnny (onze zoon) gaat hechten.
Wij laten hem zijn gang gaan tot op een bepaalde hoogte, omdat hij commentaar/advies/kritiek altijd heel erg verkeerd opvat en meteen gaat huilen/stressen/verdedigen. Wij proberen er altijd zo voorzichtig mogelijk mee om te gaan, maar heb nu juist weer het gevoel dat het averechts werkt, kortom; wij zitten met de handen in het haar, omdat we heel bang zijn voor wat er gaat gebeuren: mijn partner die uit flipt waardoor het contact verbroken wordt, confronteren waardoor hij instabiel wordt, een plotselinge reality check, hij gaat inzien dat het teveel is waardoor hij nog dieper in een dal komt. Wij weten het gewoon niet meer.
Liefs een mama die even niet meer weet met bepaalde dingen om te gaan.
May
Dat is het laatste wat je wilt meemaken volgens mij als ouder. Zijn reactie is dan ook wel begrijpelijk naar jullie toe maar er zijn inderdaad grenzen. Hebben jullie die brief inmiddels al verstuurd of gegeven?
sandra
O! Wat heftig zeg! Als jullie een breif schrijven.....laten jullie hem dan lezen als jullie erbij zijn of sturen jullie hem op? Je kan zeggen tegen hem dat jullie het graag kwijt willen en hij pas wat mag zeggen als hij de hele brief gelezen heeft. Of hem voorlezen en dat hij alle reactie voorzich moet houden. Zijn reactie kan dan wel "normaal" zijn maar dat is voor iedereen een ander begrip. Het is zeker normaal dat hij heel verschermend over jullie is en dat hij jullie niet kwijt wil. Maar je kan het ook overdrijven en dat is hij zeker aan het doen. Ik hoop dat er een goede oplossing zal komen!
May
Je zegt dat je hem hier niet rechtstreeks mee kan confronteren. Maar als je nou is een gesprek met hem aanknoopt waar je zoontje niet bij is en vraagt wat er vroeger is gebeurd en hoe het komt dat hij je zoontje zo bijzonder vindt. Misschien dat er dan iets uitkomt waar je wat mee kan. Ook al zou hij gaan huilen, boos worden of wat dan ook. Er zit dan wel degelijk iets waar aan gewerkt moet worden. Want als dat nu niet gebeurd dan ook over een aantal jaar niet en de frustraties gaan blijven. Leg na die tijd ook uit hoe jullie je erbij voelen en dat je na zijn verhaal zijn doen en laten wel wat beter kan begrijpen. Maar wat Kaat ook al zegt, blijf eerlijk en stel je eigen grenzen.
kaat
Ik zou er in dit geval toch voor kiezen om grenzen te stellen en dus gewoon eerlijk zijn in wat je wel maar vooral niet verwacht en wilt.