Hij is wel een stille Willie

Onze uk is nu 18 maanden en praat weinig tot niet. Waar de eerste uk veel spraakzamer was en daarin voor liep doet uk nr 2 het een stuk langzamer. Het woord wat hij vooral zegt is papa. Tegen alles en iedereen. Als ik mazzel heb zegt hij heel soms mama. Hij kan een aap nadoen en zegt aap tegen zijn schaapknuffel.

De taal begrijpen doet hij juist heel goed. Hij weet heel goed waar hij ja en nee op knikt. Snapt heel veel opdrachten. Zoals ga je jas halen, pak je schoenen. Pak het witte stoeltje om op te zitten. We gaan met de fiets naar buiten en hup meneer staat bij de goede deur. Hij weet het allemaal wel maar zeggen ho maar. Zeg het ook in volle zinnen zoals net geschreven. We lezen boekjes,  zingen liedjes en praten veel met hem. 

Nu gaan we toch ook wel van de mensen om ons heen te horen krijgen dat hij weinig zegt. Thuis produceerd hij ook wel klanken zoals ahhh, papapapapa, iiiiieeeee. Aan zijn gehoor is niks mis. Kan aan de andere kant van het de kamer een snoepje uit het zakje halen en hij staat naast mij om ook aan te geven dat hij een snoepje wilt. Dit doet hij door te wijzen. Ik benoem wat hij wilt en hij schut driftig ja. 

Drinken doet hij uit een gewone beker,  een speen of duim heeft hij nooit gebruikt dus dat kunnen geen oorzaken zijn. 

Toch ga ik mij doordat mijn omgeving er zo naar vraagt of opmerkt dat hij nog weinig geluid maakt zorgen maken. 

Sociaal is hij wel veel verder dan zijn broer was op die leeftijd. Hij zwaait naar iedereen. Gaat naar bekende toe als ze verdrietig zijn en aait ze dan over het hoofd of arm. Brengt speelgoed naar andere kinderen als hij weet dat het van hun is. Ben niet bang dat hij autistisch is. Las dat dat een oorzaak van laat praten is. 

Binnenkort een 18 maanden controle bij het consultatiebureau. Eens kijken wat die ervan zeggen.