Snap
  • Kind
  • Verjaardag
  • Ptls
  • potockilupskisyndroom

Hiep hiep hoera! Kymani alweer 6 jaar!

Het eerste jaar dat we jou verjaardag niet echt vieren... maar misschien voor jou helemaal niet erg zo zonder al die extra prikkels! Kadootjes heb je namelijk wel gekregen! De perfecte verjaardag voor jou.

Mijn lieve lieve Kymani alweer 6 jaar geworden. Elk jaar ga jij weer vooruit en zijn we trots op de dingen die je bereikt. Dit jaar heb je ons doen verbazen met alle nieuwe dingen die je bent gaan proeven en eten. Hier hebben we volledig je juffen aan te danken! Niks anders dan lof voor die meiden, ik laat je ook altijd met een vertrouwd gevoel achter.. en dat is voor een moeder goud waard! 

Je gaat ook zo vooruit in je eigen manier van communiceren. Praten komt er nog niet van, maar dit betekend niet dat je niet kunt communiceren! Je hebt je eigen maniertjes gevonden om ons dingen te vertellen en uit te leggen en vaak begrijpen we je goed. Dit is natuurlijk een stuk lastiger voor iemand die Kymani niet zo goed kent, maar ook dan als je goed kan luisteren met je ogen en oren en je jezelf verplaatst in zijn nonverbale wereld.. zou je hem kunnen begrijpen. Het vergt vooral veel geduld en liefde. Geduld raakt hier ook weleens op, maar liefde... nooit! Als er iets is wat ik makkelijk vind om te doen is het wel van Kymani houden.. en dit is uiteraard net zo bij Rayli. 

Soms onderschat ik Kymani weleens, afgelopen maand nog. Kymani heeft al een lange tijd een mooie 3wiel loopfiets waar hij met veel plezier op fietst. Echter is die fiets nu aan de kleine kant aan het worden.. dus op zoek naar een grotere 3wiel loopfiets. Alleen, die vind je niet zomaar! Wat een weinig opties heb je daarvan zeg.. dus uiteindelijk toch maar geprobeerd of hij ook op een loopfiets met 2 wielen vooruit zou kunnen. Dit ging echt verrassend goed! Zo trots op hem! Ik was bang dat dit niet ging lukken, dat hij telkens zijn evenwicht zou verliezen en zou gaan vallen. Soms ben ik te voorzichtig ook.. en soms onderschat ik mijn kleine grote man. 

Ditzelfde met het slapen. Ik sliep al zolang bij Kymani dat ik niet dacht dat ik daar makkelijk vanaf zou komen. Maar het was niet werkbaar meer op de dagen dat mijn man op reis was voor werk of wanneer ik nachtdienst had.. Kymani ging altijd huilen als hij door had dat ik de kamer uitging om even te plassen en Rayli werd ook nog regelmatig wakker. En ik kan me niet opsplitsen! Dus na 1 nacht te hebben meegemaakt met 2 huilende kinderen en geen nachtrust moesten we van het samen slapen af. Dit ging vrijwel gelijk goed haha. Wel met een geluidsdempende koptelefoon op en lichtje aan en deur open.. maar het ging gewoon goed. 

Soms blijft hij me verbazen hoeveel hij begrijpt.. het is zo jammer dat we (nog) geen gesprekken kunnen voeren. Want wat zou ik graag willen weten wat er in dat koppie omgaat. 

Lieve Kymani.. ga zo door. Ik ben zo trots op jou! Je bent zo een mooi persoontje.

3 jaar geleden

Zo herkenbaar allemaal! Het fietsen vond Jelle ook eng, de loopfiets ging toch helemaal goed. De fysio op school leerde hem fietsen op een gewone fiets. Op een dag kon hij dat!!! Ik was stomverbaasd. En dat was dan weer teleurstellend eigenlijk van mezelf, om hem te onderschatten. Maar soms helpen juist anderen hem over een drempel en dat is goed. En wat enorm fijn dat het slapen beter gaat!! Je moet maar zo denken: hij leert steeds iets nieuws, maar een kind kan niet alles tegelijk nieuw doen. Het praten komt vast op zijn tijd, als hij eraan toe is, er ruimte voor heeft. Ik hoop het enorm hard voor jullie. Blijf geloven!