7 jaar geleden
Het perfecte kind...
Iedere moeder vindt haar eigen kinderen toch perfect. Maar de kinderen van mij?
Vol verbazing kijk ik mijn zoon aan.
Ik weet even niet wat mij overkomt, maar het lijkt nu alsof ik het perfecte kind heb opgevoed.
Hij bedankte de juffen uit zichzelf voor de leuke ochtend en riep nog netjes gedag.
Hij hield de deur open voor een vader die zijn handen vol had en daarna haalde hij de jassen niet alleen voor hemzelf, maar ook al voor zijn zusje.
Zo lief en attent heb ik hem al lang niet meer gezien en van binnen glunder ik dan ook van oor tot oor dat hij dit juist doet in het bijzijn van zijn juffen en andere moeders.
Dan opeens draait hij zich naar mij om en kijkt me met een grote grijns aan.
Hij trekt zijn mond open en laat een harde boer waar de andere kindjes meteen om beginnen te lachen.
Zo ken ik mijn zoon dus weer.
Ireentjeh
Vraagtekens zijn hard lachende smileys
Ireentjeh
Haha! Hier onze oudste zoon (volgende maamd 4) een denker - verlegen, heel verzorgend en zacht Jongste zoon (jan. 2) een draakje - rauwdouwer, driftig, niet luisteren (maar soms ook ineens heel verlegen) Wij dachten nog dat we heel goed in opvoeden waren???????? maar eerste is bij ons gewoon vrij gemakkelijk luisterend kind, tweede ff iets anders... ach ja als hij beter kan praten zal het al iets anders zijn