Het openbare toiletten incident

Het is al te laat. Ik probeerde hem nog tegen te houden, maar god wat is hij snel zeg. 

We lopen terug naar de plaats waar mijn man zich met onze dochter zich had geïnstalleerd.

Mijn man ziet ons aankomen en schiet meteen in de lach, hij weet al precies wat er is gebeurd.

Het was gelukkig al bijna tijd om naar huis te gaan, maar dit bespoedigd de reis.

Mijn zoons mouwen zijn helemaal nat geworden van zijn ontmoeting met de wc. 

“Handjes wassen!” riep hij nog enthousiast toen ik me net even had omgedraaid om de spullen te pakken.

Daar stond hij dan, met zijn handen in de wc pot en ik op mijn knieën ernaast. Ik was dus net te laat.

Een schone wc was het helaas ook niet. Het had de dag van tevoren flink geregend en het park was dus nogal modderig. Dit was goed terug te zien op de vloer van de wc, maar nu helaas ook op mijn broek. Mijn zoon zag dat ik er een beetje sip bijzat en besloot mij doormiddel van een knuffel te troosten. Dat kon er ook nog wel bij.

In het vervolg moeten we dus niet alleen reserve kleren meenemen voor de kinderen, maar dus ook voor onszelf.

Ach, nu kunnen we tenminste "incident op het openbare toilet" ook van ons lijstje afstrepen.