Snap
  • Kind
  • groei
  • intelligentie
  • gemiddeld
  • sensitief
  • hoog
  • boven
  • Harmonieuze

Het leven met een 'bovengemiddeld' kind

Allereerst lijkt mijn titel vreselijk. Maar dat is alles behalve dat!

Natuurlijk hebben mijn partner en ik wel is momenten van: pfffff...

Ik schrijf deze blog, omdat ik steeds meer moeders tegen kom die ook hier tegen aanlopen.  Maar niemand snapt hen echt. En soms durven ze ook niet te zeggen dat het af en toe best zwaar is om een kind te hebben die wat "slimmer" is. Want vaak wordt er gezegd: "Fijn tóch, dat hij/zij zo slim is..." En vaak zien mensen deze kinderen ook als vervelende kinderen of wijsneuzen...

Ik  zit soms zelf nog in deze situatie gezeten, want hey, waarom zeuren als je kind de meest geweldige cijfers haalt en op zijn CITO allemaal eentjes scoort?

Nou, soms had ik dat liever gewild, dat mijn kind alleen maar 3-tjes had en dat hij gewoon heerlijk in zijn vel zat. In plaats van thuis zat te huilen, omdat hij spijt had van keuzes die hij heeft gemaakt en niet zo slim waren op dat moment.

Onze zoon heeft een disharmonieuze groei. In 2015 is dat getest en in 2019 opnieuw. Om het in simpele taal uit te leggen: zijn hersens zijn bovengemiddeld, maar goed, hersens bestaan uit zoveel vakken. Hij heeft ook vakken in zijn hersens die ver onder het gemiddelde zijn. Nu zijn dat er niet veel, maar wel de vakken waarmee je vriendschappen sluit, door kan gaan en opnieuw kan beginnen. En dat is voor hem een valkuil. Hij kan niet loslaten, hij kan niet snel doorgaan, hij wil praten en praten en uitleggen dan sorry zeggen en opnieuw beginnen. Gelukkig is hij al heel ver. We hebben zeker wel 5 trainingen gevolgd om hem dat te leren.. na te denken over hoe hij dingen nu beter kunt aanpakken.

Dat ik wou dat meer kinderen trainingen kregen om andere kinderen beter te begrijpen is een ander verhaal? hij sprak/praat met maatschappelijk werk. Houd een schriftje bij over zijn dag en vragen die hij heeft in zijn hoofd. EMDR gevolgd omdat hij een serieus trauma had opgelopen van liften. En zo kan ik nog wel veel meer benoemen in de afgelopen 5 jaar.

Mijn kind is niet super goed in voetbal , zwemles was een drama! Maar mijn kind is wel een doorzetter. Voetbal is zijn uitlaatklep. In zijn hoofd speelt hij echt waar de sterren van de hemel. Want ja.... zijn hersens zijn in théorie zo goed ontwikkeld dat hij precies weet wat er moet gebeuren... Maar in de praktijk is dat natuurlijk lastiger.  En daarvan baalt hij vaak. Maar hij zet door.... en dat gaat niet altijd even makkelijk. 

Hij is super zorgzaam vooral naar zijn broertje toe. En tuurlijk hebben ze de nodige broers ruzies en vechtpartijen. Maar 9 van de 10x hebben de grootste lol lachen spelen en liggen heerlijk bij elkaar op de bank of in bed.

We praten veel vooral voor het slapen gaan. Want zijn hersens maken overuren en vooral als je dan stil in bed ligt. Wat ging er goed vandaag en wat had beter gekund. Waarom doet iemand vandaag aardig en morgen niet. Zijn impulsieve gedrag werkt ook vaak niet mee. Hij doet of zegt dingen voor hij na denkt en heeft er later mega spijt van. Dat zijn dingen die hij zelf in de hand heeft en met zijn slimme "mind" zelf onder controle moet krijgen. Enigste wat wij als ouders kunnen doen is praten erover hem adviseren en hem steunen.

Het gaat de hele dag door. En dat is voor ons soms vermoeiend. Maar voor hem al helemaal.

Waarom is de aarde rond, Waarom hebben we niet 1 taal in de wereld? Waarom maken ze eigenlijk tv en verdien je daar mega veel geld mee... En ga zo maar door.

Gelukkig is ons kind ook en vrolijk kind met veel humor (heeft hij van zijn vader) en altijd in voor een grapje. Haalt inderdaad goede cijfers en is dol op rekenen.

Een echte jongen die buiten ravot, kattenkwaad uit haald en zeker dingen doet die ik niet mee geef in de opvoeding? gewoon zoals elk kind doet. En daar ben ik trots op.

Het leven zonder deze jongen zou voor ons super saai zijn. ?

4 jaar geleden

Ik lees veel herkenbare dingen. Zet m op!

4 jaar geleden

Volgens mij is het op de basisschool altijd lastig als je niet gemiddeld scoort. Hier twee kinderen met bovengemiddeld getest iq. Met de diagnose adhd en dyslectie. En dus met die toetsen altijd op een v score zitten. Maar ja alles wat thuis geleerd word komt met voldoendes terug, dus ligt het aan het systeem of niet. Zodra ze op een school naar hun niveau kunnen zal het vast beter gaan.