Het leed dat vuurwerk heet

Mijn zoontje is bang! Zeer bang voor vuurwerk!Hoe hij eraan komt weet ik niet, maar erger nog.. hoe hij eraf komt weet ik ook niet.

Het begon 3 jaar geleden voor het eerst. Onze Kris wilde na oudjaar 3 maanden niet meer boven spelen omdat hij vanaf zijn kamer vuurwerk had gehoord. Maargoed, je kindje is 3 en kinderen rond die leeftijd zijn ze wel vaker bang voor dingen.

2 jaar geleden durfde Kris na oudjaar niet meer te slapen in zijn kamer zonder dat er iemand naast hem zat. Dit duurde zo'n 3 weken.

Vorig jaar kon hij bij oma terecht om een nachtje te logeren. Maar aangezien hij bij ons thuis al vuurwerk had gehoord mocht een week lang het licht niet meer uit om zijn kamer en overloop na oudjaar.

Zijn probleem werd steeds erger, filmpjes op youtube... reclame's op tv, zelf het vuurwerk dat hij op zijn fotobehang van Cars op zijn kamer heeft hebben we moeten afdekken met een schilderijtje.

Als het maar op vuurwerk leek.. Kris in paniek.

Kris is gehandicapt en is 6 jaar, maar zijn ontwikkelingsleeftijd is 2 jaar. Uitleggen wat vuurwerk is, en waarvoor het bestemd is.. werkt dus niet, bang is bang.

Ik betrap mezelf erop ook een steeds grotere hekel te krijgen aan vuurwerk, en aan mensen die het afsteken. ( voor de rest van het jaar vind ik die mensen wel aardig hoor ;) wil geen 10 miljoen nederlanders op mijn dak )

En ja hoor, sinds vorige week zaterdag toen de verkoop van vuurwerk weer begon was het weer "feest". De gordijnen in de woonkamer gingen dicht en Kris zat te bibberen onder een deken op de bank. 's Avonds wilde hij niet naar bed dus heeft hij tussen ons in geslapen in bed.

Echter met zijn drieën in een bed ligt niet comfertabel dus ben ik de nacht erna op de bank gegaan.

Oudjaar is gelukkig ( ja gelukkig, het is mijn minst minst allerminst favoriete feestdag) voorbij. We hebben oudjaarsnacht doorgebracht in de auto. We willen oma niet elk jaar met ons "probleem" opzadelen dus dit leek de beste oplossing, want er zijn veel mensen uit onze straat die het afsteken. Om 9 uur zijn we gaan autorijden, eerst maar richting Friesland ( heb nog nooit zo genoten om over de afsluitdijk te rijden.... nergens vuurwerk te zien ) en rond middernacht waren we op de dijk tussen Urk en Lelystad.

1:30 waren we weer thuis. En was alles stil er rustig in de straat.

Het is nu 4 januari en Kris durft nog steeds niet in zijn eigen bed te slapen. Ik lig nu bijna een week noodgedwongen op de bank. En elke avond in je "eentje" zitten omdat Kris niet in slaap kan vallen zonder een papa of mama naast hem is ook niet gezellig.

Ik hoop dat zijn "trauma" dit jaar geen weken of erger.. maanden duurt!
Desondans wil ik iedereen toch een fijn 2014 toewensen.

Gelukkig nog maar een jaar tot oudjaar ;)