Het is een fase.. Het is een fase.. Het is een monster!

De één noemt het een sprong de ander een fase maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer; de overgang van lief en onschuldig naar "waar ben ik aan begonnen!?"

Nu moet ik eerlijk toegeven dat m'n kereltje nooit de beste slaper geweest is en ik er vanaf zijn geboorte standaard minstens twee keer uit moet 's nachts. Tót een aantal dagen geleden! Meneer werd om half 6 wakker, kreeg een flesje en sliep zowaar tot 9.15 uur uit! Ongelooflijk! Ik kon me het moment niet heugen dat ik voor het laatst in mijn eentje languit op de bank mocht genieten van een bak koffie met de televisie op een zender zonder zingende/schreeuwende beesten of hongerige Henry's.. 
Helaas waren deze nacht en ochtend een voorbode, alsof er gezegd werd "Rust maar goed uit, je zal het nodig hebben!" aangezien de nachten erop drama waren! Tot nu toe word ik ieder anderhalf uur lieflijk gewekt door een vanuit de tenen schreeuwende dreumes die ontroostbaar lijkt. Schone luier, flesje, vasthouden, knuffelen, zingen,.. Niets lijkt te helpen en komt het erop neer dat ik 's ochtends om half 5 aan mijn tweede bak koffie op de bank zit terwijl meneer als een dolle stier door de kamer rent.

Terwijl ik met moeite (en de hulp van een flinke dosis cafeïne) accepteer dat de dag begonnen is pak ik even de laptop erbij om op mijn gemak even mijn mail te checken, facebook door te scrollen en te kijken of er nog nieuwe Blogs op mamaplaats bijgekomen zijn, om deze loeihard op mijn vingers dichtgeklapt te krijgen aangezien meneer blijkbaar alle aandacht nodig heeft.
Wanneer ik aangeef dat hij dat niet mag doen begint het spektakel en speelt zich er een waar melodramatisch theatraal schouwspel voor mijn neus af. Als de stervende zwaan himself drapeert hij zich over de bank en schreeuwt het uit alsof de wereld vergaat. 

En toen was het hek van de dam! Van kastjes opentrekken en alle X-box spellen eruit te trekken om deze door de hele kamer te smijten tot op de bank klimmen en te testen wat sneller op de grond valt: een tablet of een telefoon. Na een fijne lente-wandeling waarbij hij heerlijk alle kanten oprent en geniet van zijn vrijheid besluit hij 5 meter van onze voordeur verwijderd dat hij de andere kant op wilt waarna ik zijn eerste openbare tantrum mee mag maken waarbij hij als een zeester op de grond gaat liggen en als dood gewicht weigert zich op te laten tillen door me. Echt alles doet meneer waarop ik toch echt consequent "Nee." of "Dat mag niet." moet antwoorden om iedere keer weer het toneelstuk op te mogen voeren. Want tja, negatieve aandacht is ook aandacht!

Normaal zijn zulke buien al als onprettig te bestempelen maar na zulke gebroken nachten komen ze wel net iets harder binnen en vind ik het allemaal best zwaar in mijn eentje. Inmiddels kijk ik oprecht uit naar zijn middagdutje waarna hij tot nu toe gelukkig weer zijn lieve en vrolijke zelf is! Dus mijn mantra op dagen als deze is: Het is een fase..Het is een fase..Het is een fase..Het is een monster.. Het is een fase..