Het drama van de nieuwe schoenen.

Twee maanden geleden heeft onze Diva onder luid protest al afscheid moeten nemen van haar favoriete sandalen. Het liefst had ze ze nog aan gehad, maar het was geen gezicht meer. Haar tenen piepten over het randje heen. Eén keer verkeerd vallen haar tenen lagen open. Gelukkig kreeg ze er onwijs leuke sandaaltjes voor terug. Met aardbeien motief. 

Momenteel zijn haar schattige bloemenschoentjes het helemaal. Die moet ze aan. Elke dag. Het liefst ook als ze naar bed gaat. Vanmorgen zei Diva opeens dat haar schoentje niet lekker zat. Misschien een steentje? Of wat zand? Na vier keer te hebben geroepen dat haar schoen toch echt niet lekker zat, bedacht ik me dat haar schoentjes misschien wel te klein waren. Ik voelde en jawel, haar tenen zaten zowat opgevouwen in de schoentjes. Dus op naar de schoenenwinkel voor een paar nieuwe.

Diva is dol op schoenen. Ze trekt geregeld mijn schoenen aan en schuift er mee door de kamer. Mijn hakken vindt ze prachtig en ook de laarzen van haar tante worden uitgebreid bewonderd.Tot zover geen probleem. In de schoenenwinkel pakt ze dan ook de ene na de andere schoen. Ze laat duidelijk merken welke schoenen ze mooi vindt en welke niet. Uiteindelijk hebben we samen een aantal schoenen uitgezocht. Maar dan draait Diva 180 graden om. De uitgekozen schoenen verdienen een pasbeurt. En daar houdt Diva dus niet van. Ze laat zich dramatisch op de grond vallen en zet het op een brullen. Grote krokodillentranen rollen over haar wangen terwijl ze wild om zich heen slaat en trapt. Zelfs als ik haar in de kinderwagen zet kalmeert ze niet. Ze schreeuwt dat ze haar oude bloemenschoenen aan wilt. De uitgekozen nieuwe schoenen liggen inmiddels door het hele gangpad heen. De behulpzame verkoopster doet haar best om mij en mijn dochter te helpen. Uiteindelijk geef ik het op, dit heeft geen zin. Zo gaat het elke keer als ze schoenen moet passen. Ik vraag de verkoopster of ik de schoenen nog kan ruilen. Thuis passen lijkt me verstandiger. Op de gok neem ik twee paar schoenen mee. 

Zodra we de schoenenwinkel uitlopen verdwijnt de driftbui van Diva als sneeuw voor de zon. Vrolijk kletsend zit ze in de kinderwagen. Op haar schoot prijkt de schoenendoos met daarin de nieuwe schoenen. Dolgelukkig is ze ermee. Zo blij zelfs dat we eerst langs papa's kantoor moeten rijden, want papa moet haar schoentjes ook zien. Ook oma showt ze vol trots haar nieuwste aanwinst. Eenmaal thuis zet ze de doos aan de kant. Passen? Nee hoor. Stiekem af en toe in de doos gluren, dat dan weer wel. Uiteindelijk wil ze dan toch de schoenen aan. En wat denk je? Mevrouw is dolgelukkig. Haar bloemenschoenen is ze direct vergeten. Haar nieuwe schoenen zijn het helemaal. De rest van de dag loopt ze met een stralend snoetje rond. Haar nieuwe schoenen pronken aan haar voeten.Trots showt ze haar nieuwe schoenen aan iedereen die ze maar tegenkomt. 

Gekke kleine eigenwijze meid. Op je stoere nieuwe schoenen!