Herfstwandeling

Vandaag was, om het vriendelijk te zeggen, een regenachtige dag. Geeft niets, het is zondag we hoefden nergens heen, dus lekker binnen genieten van de warmte.

We hebben eerst heerlijk uitgeslapen, nou ja ... de kinderen natuurlijk niet, maar zij zijn samen televisie gaan kijken, zodat papa en mama nog even konden blijven liggen. Heerlijk hoor, kinderen die een beetje zelfstandig zijn!

Rustig ontbijten en daarna een beetje aanrommelen in huis: er moesten een paar wasjes gedaan worden, de kinderen wilden een mobile knutselen, heel gemoedelijk allemaal. Daarna vonden de kinderen dat het geweldig weer was voor een filmpje en laten we eerlijk zijn: dat was het ook!

Na het filmpje en de lunch werd het toch iets onrustiger in huize Huigen. Er zat behoorlijk wat opgekropte energie in de kinderen van een halve dag stil zitten ... nou ja ... stil zitten? Er wordt hier nooit ècht stil gezeten, er zit behoorlijk veel wiebel in de genen van mijn kinderen, maar naar verhouding hebben ze behoorlijk stil gezeten. Maar goed, opgekropte energie, wat moeten we daar nou eens mee doen op een druilerige, herfstige zondagmiddag? Het bos!

Nou is "bos" eigenlijk een te grote omschrijving voor het stukje grond met bomen dat vlak aan de IJssel bij Zwolle ligt, maar ach, kinderen vinden dingen al gauw heel groot en dit "bos" is toch al gauw goed voor een uur slenteren, dus onze bestemming was gevonden.

Ondanks het weer heb ik enorm genoten van deze wandeling door de regen: de kinderen hebben uitgelaten kunnen rondrennen, ze hebben kastanjes en bladeren kunnen verzamelen, we hebben paddenstoelen bewonderd en zelfs nog een paar verse beukennootjes geproefd.

Op de terugweg zat ik te bedenken hoe fijn we hadden gehad en op dat moment verwoordde mijn oudste precies goed wat ik dacht: "Mama, mooier dan vandaag had het niet gekund!"