Hartverscheurend! Renogram deel 2

Zoals jullie misschien in Renogram deel 1 hebben kunnen lezen moest onze middelste zoon dus weer voor een onderzoek. Een Renogram wel te verstaan.

Met een renogram kunnen ze zien:

• hoe je nieren werken
• hoe de doorbloeding van je nieren is
• hoe de urine van je nieren naar je blaas stroomt

Dit kunnen ze zien omdat ze een kleine hoeveelheid radioactieve vloeistof toedienen. Doordat deze radioactieve stof via de urinewegen wordt uitgescheiden, kan de afvloed van de nieren worden bepaald. 

Je ligt op een grote plaat en via de onderkant maakt de zogenaamde Gamma camera opnames (dit is NIET vergelijkbaar met een röntgen foto of foto's)

Dit is even in het kort wat een Renogram is.

Mijn grootste angst was toch wel hoe ons manneke het allemaal zou gaan doorstaan. Het infuusprikken, 45 minuten stil liggen op een plaat met een grote plaat boven zich. Nou had hij dit onderzoek al twee keer eerder gehad maar toen was hij nog een stuk jonger en gelukkig op een leeftijd dat hij er nog geen besef van had. Wij (papa en mama) wisten helaas maar al te goed dat het prikken de vorige keer niet vlekkeloos ging. 

De middag brak aan. Op naar het WKZ met onze 3 jarige kanjer. Helaas kon papa dit keer niet mee dus ging ik met een vriendin van mij. 

Aangekomen op de dagbehandeling moesten we even wachten. Het infuus zou namelijk op de dagbehandeling worden geplaatst. Eindelijk waren we dan aan de beurt. De kleine man bij mij op schoot,  Trillend met af en toe een traan zit ik dit te typen.

Het was in 1 woord "HARTVERSCHEUREND" 

Was het eerst alleen mama die hem vast hield, waren het later 2 verpleegsters, mama en een Pedagogisch medewerkster die hem met man en macht bezig hielden en moesten vasthouden. Ons kleine kereltje was zo verdrietig. Grote Krokodillen tranen met een luid geschreeuw (niet hysterisch maar oprecht verdrietig) "Mama," Nee", "Ik wil geen prik" "AU mama het doet zo'n zeer"                 Mijn hart brak, zo kende ik mijn kleine bikkel niet. Door de pijn drukte hij de naald elke keer uit zijn armpje

Helaas lukte dit niet en moest er toch een anesthesist bijkomen en na 5 keer prikken was het dan eindelijk zover het infuus zat er in.

Toen het infuus er in zat was onze kleine man dan ook heel trots..

Omdat het zolang geduurd had, moesten we snel via de ondergrondse tunnel naar het UMC. Daar eindelijk aangekomen waren we gelijk aan de beurt voor het Renogram. De volgende uitdaging stond te wachten. Hoe laat je een 3 jarig kind die net een enorm trauma heeft opgelopen 45 minuten stilliggen? 

De kleine man was flink in paniek maar het is hem toch gelukt om stil te blijven liggen. Na afloop van deze nare en vermoeiende dag kreeg hij een prachtige diploma die mooi in zijn kamertje hang.

Gisteren 12 juni hebben we de uitslag gehad. Ondanks dat het wijde systeem rechts iets groter wordt is de afloop van de urine prima, Links heeft weinig tot geen functie meer in de onderpool, het nierschors is erg dun en terugstroming maar dat wisten we al.  Hij wordt hoe dan ook nog een keer geopereerd (waarschijnlijk meerdere keren) in de toekomst maar zolang de antibiotica zijn werk goed doet wachten ze daar nog even mee tot hij oud genoeg is om het goed aan hem te kunnen uitleggen. Ook is er bloed afgenomen voor de nierfunctie en die uitslag moeten we nog krijgen. 

Nu maar hopen dat zijn nieren goed blijven werken de rest van zijn leven. Hier zou hij nog vaak terug voor moeten komen in het ziekenhuis. Wij als ouders zijn er voor om hem er zo goed en fijn mogelijk (zover dat mogelijk is) door heen te loodsen.

TROTS OP ONZE KANJER!!!