Hardnekkige huiduitslag

Het begon een aantal weken geleden bij mijn oudste zoon: krentenbaard. De huisarts waarschuwde meteen al dat krentenbaard een hardnekkige bacterie is en zich niet makkelijk laat uitroeien. Maxispruit had hele erge uitslag, maar minispruit had ook een verdacht plekje, dus bij allebei insmeren met fusidinezuur (anti-bacteriële zalf).

Bij allebei was het na een weekje weg. Uit voorzorg heb ik nog een week extra gesmeerd met de zalf, zodat het zeker niet terug zou komen ... fout! Een week of 2 later had maxi toch weer uitslag, nu op andere plekken. Tja, dan helpt extra lang smeren ook niet, als het gauw ergens anders gaat zitten! Mini bleef gelukkig gespaard. Ook deze keer weer bijna 2 weken gesmeerd met fusidinezuur en voor de zekerheid een anti-bioticakuurtje er tegenaan gegooid, zodat de krentenbaard van binnenuit én van buitenaf zou worden bestreden, met succes dit keer! De krentenbaard was weg!

Maar wat zie ik daar op minispruitjes been? Nee toch? Het zal toch niet? Jawel! Een nieuwe krentenbaard-infectie. Maxi was inmiddels helemaal "schoon", maar de bacterie had een plek gevonden op zijn kleine broertje.

Goed, maar weer smeren dus, ook nu voor de zekerheid een kuurtje anti-biotica erbij en ja hoor, het lijkt te verbeteren ... klopt ook hoor ... op het been tenminste ... maar wat is dat daar achter zijn oor dan? Gloeiende #%$#!&*% krentenbaard! Ook hier maar smeren dan ... hmm, breidt het zich nou uit naar zijn wang? Ja hoor, natuurlijk! En kijk eens hier in zijn haarlijn ... en in zijn nek ... AAAAAHHH!

De huisarts vond nog een kuurtje wel op zijn plaats, maar vond het toch ook wel wat op eczeem lijken. Welja, dat kan er ook nog wel bij, kom maar op! Hydrocortisonencreme (hormoonzalf) erbij voorgeschreven gekregen.

En nu? Nu zijn we over de helft van de 2e kuur, we smeren al een dag of 6 met de hormoonzalf, gecombineerd met de fusidinezuur en hoewel het achter zijn oor rustiger lijkt te worden heeft meneer op verschillende plekken op zijn lijf "verdachte plekjes" die we maar meteen ook dagelijks insmeren met fusidinezuur. Als mini gedoucht heeft, begint de zoektocht naar verdacht uitziende plekjes. Ik word inmiddels zo paranoia dat ik gisteren zelfs een sproet onder de loep nam. Mini kon er wel om lachen: "Mama, dat is allen maar een sproet, dat is niet een plekje!"

Zo, ik heb gesproken! Nu ben ik weer klaar met klagen hoor, maar ik moest het even kwijt.