Happy New Year 🥂

Allereerst natuurlijk de beste wensen voor 2021 en ik wens jullie allemaal een gezond, liefdevol en mooi 2021 waar vele dromen uit mogen komen en waar we vooral mogen genieten van alles wat ons gegeven is in het leven. 🥂 Proost.

Voor ons is dit het derde jaar zonder onze lieve Eva, zij overleed in 2018 aan de ziekte LBSL toen zij 2 jaar oud was. Waar ik tot de dag van vandaag nog steeds heel dankbaar voor ben is dat wij haar in alle rust en met ontzettend veel liefde los hebben mogen laten op het moment dat zij niet meer kon. Het was het donkerste moment in mijn leven maar ook gaf het mij die dag extra veel kracht en ontzettend veel liefde door haar vechtkracht tegen de dood. Dat deed Eva zo jong als ze was zij gaf ons liefde en kracht op het moment dat zij het van ons het hardste nodig had. Wat was ze sterk, wat was ze mooi en wat heeft ze ons leven een andere kijk gegeven. Ik mag en durf wel te zeggen dat zij een klein mooi wondertje was met een prachtig karakter. 

Zoals elk jaar sinds haar dood ga ik met lood in mijn schoenen de maand december in met gelukkig ook veel mooie herinneringen aan Eva maar ook veel verdriet omdat wij haar zo missen en ze er gewoon nog bij had moeten zijn. Elk jaar gaan wij op 31 december langs haar grafje om vuurwerk af te steken, dit jaar geen vuurpijl die wij naar haar toe sturen maar wel sterretjes en dat is altijd een heel bijzonder mooi moment. Mijn moeder en vriend gaan altijd mee en ook mijn zussen met aanhang en kinderen. Het is eigenlijk heel bizar dat je daar staat in het pikkedonker op een begraafplaats maar elke keer als ik daar weer sta met al die lieve mensen en dat mooie vuurwerklicht en kijkend in haar oogjes op de foto ben ik weer de trotste moeder die haar kindje toch een gelukkig nieuwjaar wenst, waar ze ook mag zijn 🌟 

Het liefst blijf ik daar de hele avond staan zo graag ben ik dan even dichtbij haar, juist op de speciale momenten in het leven hoort zij er ook gewoon bij. Stefan en ik stappen daarna altijd weer in de auto eerst heel stil en niks zeggend en dan zeg ik altijd iets om de stilte even te verbreken. Dit keer zei ik het lijkt elk jaar zwaarder te worden hé schat. Zwaarder dat je niet weet hoe ze er nu uit had gezien, of hoe haar karakter was geweest, hoe had ze het gevonden met haar zusjes of hoe voelde haar knuffels en kusjes. We zullen het nooit weten en dat wordt ieder jaar moeilijker... En toch zeiden wij tegelijk we hebben het mooiste gezinnetje en ook al is Eva er niet toch voelt ons gezin compleet, dat klinkt gek maar wij zijn zo blij met ons mooi gezin. Wij zullen Eva altijd in ons leven meenemen en dat is moeilijk en verdrietig maar ook fijn dat wij haar levend houden, zij mag nooit vergeten worden 🖤