Gewone kerst, een gewone kerst

2 dec wat een dag. S'ochtends zou ik gebeld worden door de neuroloog van Norah. Ochtend is voorbij, maar nog geen telefoon gehad. Nog steeds is het een gewone dinsdag. Middag is bijna voorbij. Het is 16.00 uur en nog steeds niet gebeld. En dan gaat de telefoon. En op dat moment is 2 dec niet meer een gewone dag. Ik voel op dat moment de grond onder mij voeten vandaan gaan. En op de achtergrond hoor ik mijn spelende kinderen. Die niet door hebben dat de grond onder mij voeten weg is. Nu een aantal weken later en is het morgen kerstavond en gaat er door mijn heen. Een gewone kerst, nog een jaar een gewone kerst. Een gezellig familiediner met "gezonde " kinderen. Eind Jan. Vervolg onderzoek met de diagnose. Maar dat is nog ver weg. Dus nu nog een gewone kerst