Snap
  • Kind
  • Voeding

Gehaktballetjes op een stokje

Elke mama kent het wel of krijgt er wel een keertje mee te maken. Je bent lekker aan het kokkerellen en vervolgens komt je kleine bij je staan en zegt dat hij dat echt niet gaat eten. Daar sta je dan, wat ga je doen. Maak je het af en negeer je de actie of doe je er juist wat mee omdat je weet dat het dan wel wat gezelliger is aan tafel onder het eten. Bijvoorbeeld nu met mijn gehaktballetjes.

Elke mama kent het wel of krijgt er wel een keertje mee te maken. Je bent lekker aan het kokkerellen en vervolgens komt je kleine bij je staan en zegt dat hij dat echt niet gaat eten. Daar sta je dan, wat ga je doen. Maak je het af en negeer je de actie of doe je er juist wat mee omdat je weet dat het dan wel wat gezelliger is aan tafel onder het eten.

Zo had ik deze week ook zo'n actie met Quin. Terwijl ik al druk bezig was met koken en het vlees klaar had liggen om in de pan te doen. Kwam hij de keuken in om te vertellen dat hij echt niet van die kleine balletjes ging eten vanavond. Je kent ze waarschijnlijk wel, van die Zweedse gehaktballetjes, lekker makkelijk om te maken als je even niet zoveel tijd hebt. 

Hij pakte het op en zette het vrolijk terug in de koelkast met het idee dat het dan ook niet door ging. Tot zijn verbazing durfde ik het zomaar terug de koelkast uit te pakken en hij werd kwaad. Echt super boos. Maar dit keer wilde ik hem niet zijn zin geven. Want sinds ik dit niet meer doe eet hij een stuk beter dan voorheen. Boos liep hij weg en ging weer rustig spelen.

Ik twijfelde of ik wel voldoende had en legde de balletjes op een rijtje. En daar popte zomaar het idee omhoog. We doen er een stokje doorheen en dan lijkt het net zo'n stokje van de bbq. Dit liet ik aan Quin zien met de vraag of hij een vleesstokje wilde. Maar nee, ook dit ging niet door dus heb ik het maar weer uit elkaar gehaald.

Nog geen minuut later kwam Quin dan toch nog een keer de keuken in met de vraag of hij ook van die stokjes mocht maken met kleine balletjes erop. Ik stond paf. Samen hebben we de stokjes afgemaakt en na het eten was er geen balletje meer te vinden.

11 jaar geleden

Ik mag ook eigenlijk niet klagen hoor. Maar als Quin iets in zijn hoofd heeft wat hij wil eten en het wordt iets anders dan is niets meer goed. Door hem dan toch bij het eten te betrekken gaat het dan een stuk beter en is hij het er sneller mee eens. Wanneer ik dit niet doe komt hij mopperend aan tafel en gaat demonstratief niet eten. Tot ik zeg dat hij toch echt moet proeven en dan gaat het knopje om bij de proefhap en eet hij gerust zijn hele bord leeg. Het is vooral het toe zetten. Hij eet eigenlijk best wel veel over een dag (hij is 3jr). Per dag ongeveer 6 boterhammen, een stuk fruit, goeie portie warm eten, vlees en toetje. Als er dan af en toe een dag tussen zit waarbij het wat minder gaat dan vind ik dat vaak ook niet heel erg.

11 jaar geleden

Wat dat betreft heb ik geen klagen. Mijn zoontje van anderhalf eet 4 boterhammen, 2 stuks fruit, smiddags een rijstewafel, 2 aardappels, groentje en een heel stuk vlees met toetje na. En hij eet werkelijk alles! ik heb nog niks gevonden wat hij niet lust. ps had ik al vermeld dat hij anderhalf is. haha een beste eter!

11 jaar geleden

Heel goed :D Wij weten helaas alles af van niet willen eten.......Megan was als baby van 4wkn al een last pak met eten ;-) Ze zeggen dat baby's niet kunnen over eten......Megan kon dat wel en dus moesten we haar leren dat ze niet zoveel mocht eten (ze dronk echt 1,5ltr melk) en toen ze van de melk af mocht en gewoon eten kreeg werd het een ramp. En nog steeds wil ze liever niet eten en leeft soms een hele dag op 1 bruinbroodje zonder korsten. Wat helpt is als ze het zelf mag klaar maken, soms eet ze het dan wel op en dan zijn wij dik tevreden :D

11 jaar geleden

Ja, afleiding helpt bij kinderen echt; goede tip!