Snap
  • Kind
  • kind
  • kwijt
  • opvoeden
  • plannen
  • seaworld
  • kleuters
  • sealife

Finding (NEMO) Sophie...

De kinderen hadden de dagen afgeteld op de bizzyboard en nu was het zover; het uitje naar Sealife in Scheveningen! We aaiden roggen, bewonderden zeepaardjes en lachten om de platvis die boven ons hoofd zwom. Jim, de kinderen en ik liepen niet de hele tijd gelijk op. Sophietje kon een uur kijken naar het visje dat ook in de film ‘Finding Nemo’ voorkomt en Sam was niet weg te slaan bij de haaien. Zo was soms Sam en dan weer Sophie onder mijn beheer. Bij de schildpadden kwamen Sam en ik, Jim tegen. We keken elkaar geschrokken aan. ‘Sophie was toch bij jou?’ zeiden we gelijktijdig. Jim spurtte met Sam de ene kant op en ik de andere. Ik rende van zaal na zaal en overal keken de vissen me beschuldigend aan alsof ze wilden zeggen dat ze nooit een slechtere moeder gezien hadden. Bij elke seconde die wegtikte, schoten er ergere doomscenario’s in mijn hoofd. Nadat ik zo’n beetje elk aquarium had doorgerend, kwam ik bij het souvenirwinkeltje. ‘Daar moet ze zijn!’ dacht ik blij. ‘Sophie is dol op hebbedingetjes’. Maar dit bleek te snel gedacht. Met tranen in mijn ogen vroeg ik de verkoopster of ze een klein kleutermeisje zonder ouders had gezien. Terwijl de vrouw nadacht, hoorde ik ineens het hoge stemmetje van mijn dochter. ‘En toen was ik met een boot geweest en toen’… Ik stoof op het geluid af en vond mijn dochter aan de bar van het Sealife-café. Haar korte beentjes bungelden hoog in de lucht en op de bar stond een groot glas appelsap met een rietje. Haar toehoorder bleek de barman. ‘Sophie’ zei ik streng ‘we waren je kwijt’. Ze keek me verbaasd aan. ‘Maar ik was mezelf toch niet kwijt?’ De barman keek me verontschuldigend aan. Op dat moment kwamen ook Jim en Sam het café binnenlopen. De spanning leek letterlijk van hun gezichten af te glijden bij de aanblik van het kleine meisje. Jim en ik lachten opgelucht. Sam niet. ‘Sophie’ zei hij boos: ‘dat mag je écht niet doen zomaar weglopen! Je had wel gestolen kunnen worden!’ Sophie keek me geschrokken aan.‘Sam heeft wel een beetje gelijk’ zei ik. ‘Laten we ook wat bestellen’, onderbrak Jim. Onder het genot van een drankje bespraken we met onze kleuter waarom ze écht niet zomaar mocht weglopen. Toen ik haar ’s avonds instopte vroeg ze angstig of Juan (haar Colombiaanse klasgenootje) ook gestolen was. ‘Nee hoor, die is geadopteerd’ suste ik. Toen ik haar slaapkamerdeur sloot, bedacht ik me dat dit onderwerp én het Nemovisje nog wel een tijdje trending topic zouden blijven in dit huis!

Lees hier meer blogs van Bizzyanna