Snap
  • Kind

Feest en zieke mama!!!

Mijn zoontje werd afgelopen Zondag (ja ja op Valentijnsdag) 4 jaar!! Hoera tijd voor een feestje dus!!

Ik had er de hele week al zin in. De verjaardag van mijn zoontje vieren. Hij is op Valentijnsdag geboren en dus is dat voor ons nu zeker een speciale dag geworden. Ik had iedereen ver van te voren al uitgenodigd en had ook nog weinig afmeldingen dus het zou gezellig druk worden. De week ervoor al inkopen gedaan, ballonnen, slingers, bekers, bordjes, taart geregeld. En Lars kon natuurlijk ook niet wachten. Zaterdagavond hebben we de boel nog even versierd en plofte voldaan op de bank. Zo laat het feestje maar beginnen morgen. Ik voel wat geprik in mijn keel en eigenlijk voel ik me een beetje slapjes. Ach het zal de vermoeidheid wel zijn. Ik ga die avond lekker vroeg naar bed met de gedachten de volgende dag fris en fruitig op te staan.

Maar helaas was dat niet zo. Ik word wakker met een dichte keel en ben loeiheet. En dan niet in de zin van opgewonden maar in de zin van hele hoge koorts. Mijn keel voelt aan als een soort speldenkussen en als ik rechtovereind ga zitten wil ik eigenlijk gelijk weer liggen. Dit meen je niet! Niet op de verjaardag van mijn zoontje. Ik sleep mezelf uit bed en onze grote man wordt ook net wakker. Ïk ben jarig he mama" zegt hij met zijn lieve slaperige oogjes. "ja schat vandaag ben je jarig en gaan we je feestje vieren". "jeeeeh" Onze kleine dame wordt ook wakker en Lars wil natuurlijk gelijk naar beneden! "zijn er ballonnen en slingers"? "Nou ga maar snel kijken schat", en manlief en ik lopen met onze kinders naar beneden. De aanval van duizeligheid negeer ik maar even en probeer voor ons mannetje maar niks te laten merken. We pakken gelijk de cadeau's en die worden gretig uitgepakt. De Venus van brandweerman Sam kan weer toegevoegd worden aan zijn collectie en een koffer met Magic Sand waar hij uiteraard gelijk mee wil spelen. Papa gaat een lekker ontbijt maken en ik speel ondertussen met Lars met de Magic Sand. IK voel mij ondertussen alsof ik de avond ervoor 4 liter wijn heb gedronken en iets vreselijks verkeerds heb gegeten en niet te vergeten het speldenkussen in mijn keel Pffff.... Maar ik bouw nog maar een zandtaartje.

Aan het ontbijt gaat het nog slechter en ik kan gewoon niet eten door de pijn in mijn keel. Het is opgezwollen in mijn keel en denk dus een flinke keelontsteking. Ik ga nog even terug mijn bed in. Lars vraagt aan mij: 'Mama je komt toch wel op mijn verjaardag?' Aaach je had dat bekkie moeten zien. "Natuurlijk lieverd kom ik op je verjaardag'. Wat er ook gebeurd, hoe ziek ik ook ben de verjaardag van mijn zoon gaat door. Dus Ibuprofen erin en slapen.

Anderhalf uur later werd ik wakker en voelde mij gelukkig iets beter. Na een douche en aangekleed te zijn voelde ik mij redelijk en dacht: ik ga deze dag wel goed doorkomen,

Om 14 uur druppelde de visite binnen en gingen we rond met koffie en drankjes. De taart kwam op tafel. Natuurlijk met 4 kaarsjes en wie stond er op de taart? Lars zijn grote held Brandweerman Sam. Hij vond het prachtig en iedereen zong voor mijn grote ventje.

Op een gegeven moment stond iedereen lekker aan de borrel en ik dacht kom waarom niet, ik neem ook lekker een wijntje. Misschien is het goed voor mijn keel. Ik wist natuurlijk dat het niet zo was maar wilde gewoon ook even de feeststemming meeproeven. Ik werd er hard voor gestraft want toen het 17 uur was kon ik niet meer. Ik wilde alleen nog maar naar mijn bed. Als iemand vroeg wat er met me was stond ik al op mijn achterste poten. Ik heb met mijn zieke kop nog even Lars zijn nichtje naar huis gebracht ( want dat had ik nou eenmaal beloofd) en toen ik terug kwam was de meeste visite gelukkig weg. Alleen de oma's en de opa's waren er nog. Ik nam een lekker kopje thee en kletste nog wat. Mijn mannetje had genoten en vond het een groot superfeest en dat vond ik het belangrijkste. Daar doe je het voor. Toen ik dat wist dook ik met een voldaan gevoel mijn bed in om 19 uur s avonds en viel uitgeput in slaap. Wat een dag!!!!!