Eten&Drinken

No judgement please!

Voor ik begin, wil ik graag aangeven dat dit een blog is waarin ik mijn persoonlijke visie op eten en drinken met jullie deel. Wat anderen doen, moet iedereen lekker zelf weten. Het één is niet perse beter dan het ander en iedereen doet het op zijn eigen manier met de beste intenties. So, no judgement!

Dat gezegd hebbende….

Voor we aan kinderen begonnen, hadden we het er samen al meerdere malen over gehad; ‘we willen onze kinderen zo min mogelijk suiker en ongezond eten geven’. En dan vooral in de eerste jaren, waar ze er toch niet om vragen. Later, als ze bij vriendjes en vriendinnetjes gaan spelen ontkom je er op een bepaald moment niet meer aan. Maar zolang ze het niet krijgen, zullen ze er ook niet naar vragen. Ze weten simpelweg niet dat het er is.

Toen uit de hielprik duidelijk werd dat Lauren een stofwisselingsziekte heeft (waarover je in één van mijn vorige blogs meer hebt kunnen lezen), bleek uit meerdere gesprekken met de kinderarts en diëtiste dat suiker (in sommige gevallen) juist goed is voor Lauren. Vooral in tijden van ziekte, dan heeft ze juist suiker nodig om daar energie uit te halen. Gelukkig betekent het alles behalve dat we Lauren nu de hele dag suiker moeten geven hoor!

Smikkels

Toen Lauren mocht beginnen met de eerste hapjes, heb ik alles zelf gemaakt voor haar. Dit kon ook eigenlijk niet anders, want in verband met de beperkte eiwitinname, moest alles afgewogen worden. Zo zorgde ik ervoor dat de vriezer altijd gevuld was voor haar, alles met precieze weging van de eiwitten. Ik heb voor combinaties van hapjes en prakjes veel inspiratie opgedaan via Smikkels. Op deze website kan je door middel van een keuzemenu aangeven voor welke leeftijd je hapjes zoekt en of je recepten wil voor groentehapjes, fruit, toetjes etc. Sommige recepten nam ik 1:1 over en een aantal moest ik even wat aanpassen i.v.m. het aantal eiwitten. Lauren at altijd met veel smaak, en nog steeds gelukkig. Ze is nu bijna 21 maand en eet eigenlijk alles wat je haar voorschotelt, heerlijk! We zijn ondertussen wel veel soepeler geworden t.a.v. de eiwitten en laten de teugels iets meer vieren. Ik kan alleen maar hopen dat we bij de controle in november niet te horen krijgen dat haar waardes minder goed zijn, dan zullen we de teugels weer strak(ker) moeten trekken. Naast dat Lauren vooral met de pot mee eet, krijgt ze zo af en toe ook een potje. De ene week wat meer dan de andere week, afhankelijk van wat wij eten. Maar zoveel mogelijk vers!

Philou ook aan de hapjes!

Philou is nu ruim een half jaar en sinds ze 4 maand is, krijgt ook zij zelfgemaakte hapjes met groenten (bloemkool, broccoli, wortel, snijbonen, sperziebonen, aardappels, rijst, pasta) en fruit (zoals appel, peer, banaan, meloen, mango). Omdat Philou geen eiwitinname beperking heeft moeten we er soms nog even aan wennen dat zij als een ‘gewone’ baby mag eten. Dus met 6 maand brood(korstjes), aardappels, rijst, vis en vlees en zo mag Philou straks bijvoorbeeld wel ham op kipfilet op haar broodje. Al hebben we wel besloten dat we ze zoveel mogelijk hetzelfde gaan geven aangezien Lauren tegenwoordig goed door heeft wanneer iemand iets eet wat zij niet heeft, en dan heb je de poppen aan het dansen hier in huis! Lauren is nog zo klein dat we haar nog niet kunnen uitleggen waarom zij dat broodje ham niet mag en haar zusje wel bijvoorbeeld. Dat is dan wel even een nadeel van twee kinderen zo kort op elkaar ? Maar de tijd zal het leren. Philou is nu voornamelijk aan het genieten van hapjes en prakjes en broodkorstjes of brood gedoopt in haar melk. Rustig aan bouwen we het eten op en de flessen af. En voor we het weten, eet ook zij met de pot mee. Althans, we hopen dat Philou net zo’n goede eetlust heeft als haar zus!

Patat, hell no!

Omdat we van te voren een heel duidelijke visie hadden met betrekking tot voeding, zijn we daar behoorlijk streng in. Zo heeft Lauren nog nooit iets van een frietje gehad. Patat is hartstikke zout en dat is super slecht voor de nieren van kinderen. Of eigenlijk gaat het niet om zout zelf, maar om natrium – een onderdeel van zout. Een teveel aan natrium is slecht voor de nieren van jonge kinderen, omdat hun nieren natrium nog niet goed verwerken. Wanneer ze veel zout binnenkrijgen, moeten de nieren extra hard werken om het natrium via de urine uit hun lichaam te verwijderen. Hierdoor kunnen de nieren van je kind beschadigen (Bron: Ouders van Nu). Ook heeft Lauren nog nooit pizza gegeten, of een hamburger of een hotdog en ga zo maar door, je snapt ‘m. Daarbij voegen we vrijwel geen zout toe aan ons eten wanneer Lauren met de pot mee eet. Onder andere artikelen zoals die van Ouders van Nu heeft onze visie onderbouwd en maakt ook dat we het voorlopig niet nodig vinden om Lauren bloot te stellen aan patat en/of andere junkfood of zoutrijke producten.

Wat krijgt ze dan wel?

Tussendoor krijgt Lauren een soepstengel, héél af en toe een rijstwafel, een nijntje dreumeskoek (grote favoriet hier), rozijntjes en gedroogd fruit. En verder eet Lauren tussendoor en na het avondeten eigenlijk altijd fruit. En ja, in fruit zitten ook suikers. Maar dit zijn natuurlijke suikers en daar heb ik persoonlijk weinig moeite mee. Op brood smeren we hier voornamelijk jam, appelstroop, héél af en toe Eru kids smeerkaas (minder zout), zuivelspread, en blue band groentespread. Qua drinken krijgt Lauren de hele dag door water, water, water en nog meer water of een kopje afgekoelde thee. Wanneer ze verhoging heeft of ziek is of als het heel warm is, willen we nog wel eens diksap geven of fantomalt, dit zodat ze dan haar energie haalt uit suiker. Bij het ontbijt of de lunch drinkt Lauren een beker rijstmelk en als toetje krijgt ze een bak fruit en kokosyoghurt. Als wij een ijsje eten krijgt ze heus wel eens een klein likje van ons ijsje, maar dit is eerder uitzondering dan regel.

Zijn we té streng? Ik vind van niet.

Soms denk ik wel eens; ‘zijn we té streng?’ Maar dan corrigeer ik mijzelf ook direct. Nee, wij zijn niet té streng, of vooral wij vinden onszelf niet té streng. En daar gaat het uit eindelijk om. Wat je zelf vindt en waar je jezelf goed bij voelt! We hebben hier van te voren goed over nagedacht en wij voelen ons hier goed bij. Persoonlijk ben ik van mening dat het niet nodig is om onze kinderen onnodig veel suiker of ongezond eten te geven. Wij streven ernaar om zo min mogelijk suiker te geven. Ja, Lauren krijgt jam en appelstroop en daar zit ook suiker in. Maar dat heeft puur te maken met het feit dat andere belegsoorten geen optie zijn voor haar. En elke keer het zelfde beleg op je brood vind je zelf ook niet leuk. Dus vandaar wel jam en appelstroop. Veel liever gaven we haar voornamelijk hartig beleg, maar dat is bij Lauren nu eenmaal geen optie.

Wat is jouw visie of eten&drinken voor (kleine) kinderen?

Ik ben natuurlijk erg benieuwd hoe jullie het aanpakken qua eten&drinken. Hanteer jij een geheel andere visie en kijk je er héél anders tegen aan? Of deel je juist bovenstaande visie? Ik hoor het graag!