Er is weer kermis in het park

Naar de kermis

Ik had die kermis al gezien voordat ie open was. Ik fietste door het park en zag het staan. In gedachten kreunde ik. Dit is niet te verbergen voor Dunya. Maar het is zo duur een middagje kermis, dat ik er een hekel aan heb. Toch gaan we, elk jaar opnieuw. En vaak gaat ze ook een keer met haar vader. Dunya smeekt papa aan de telefoon om met haar en Fawad naar de kermis te gaan, maar hij kan helaas niet komen deze week. Het spijt hem zeer. Mij niet. In plaats daarvan mag ik met Dunya naar de kermis en hij betaalt alles. Goeie deal, al is het natuurlijk wel sneu voor Dunya dat ze haar vader en broertje niet ziet. In de kerk horen we dat een vriendinnetje ook naar de kermis gaat en dus gaan we samen. Het vriendinnetje mag één ding uitkiezen, want zij hebben afgesproken dat ze op de Eurodag gaan. Dat lukt ons niet, want op vrijdag heeft Dunya Aikido. Als ze klaar is met aankleden is het al zo laat dat we moeten eten en geen puf meer hebben voor de kermis.

Grazy Dance

We komen op de kermis aan en lopen rond. Dunya wil in de Grazy Dance, net als vorig jaar. Geweldig vond ze dat. Ik durf bijna niet te kijken als ze omhoog en naar links en naar rechts wordt gegooid, maar Dunya geniet enorm. Voor de show gilt ze wel mee en houdt ze zich heel stevig vast, maar haar ogen en haar geizcht stralen zo dat duidelijk is dat ze alleen maar erg geniet. Samen met het vriendinnetje gaat ze trampoline springen. Ze zitten goed vast en als ze flink hoog gaan kunnen ze ook salto’s maken. Zo kunnen ze zich lekker uitleven. Lekker hun energie kwijtraken. En geweldig om te zien. Wat zijn die meiden lenig! Ze springen en bewegen zo soepel, daar ben ik gewoon jaloers op. Het vriendinnetje gaat na het springen naar huis en wij kijken nog even rond. Dunya gaat ballen vangen met een soort schep en omdat ze er tien gevangen heeft mag ze een prijs uitzoeken. Ze kiest iets van de dansmarionettes, dat is ook net iets voor haar.

Octopus

We willen poffertjes eten, maar ik heb te weinig contant geld bij me, dus besluiten we dat een andere keer te doen deze week. Zo houdt ze nog wat tegoed. Nog een keer in de Grazy Dance dan maar en daarna wil Dunya eigenlijk nog in de zweefmolen, maar ik kom tien cent tekort. We lopen door en komen een bekende tegen met zijn dochtertje van vijf jaar. Hij heeft wel tien cent voor ons en zo kan Dunya alsnog in de zweefmolen. Daarna mag ze ook mee in de Octopus. Hij probeert zijn dochtertje zover te krijgen dat ze samen met Dunya gaat, maar ze is erg verlegen en durft niet. Dunya doet ook een poging: “Ik bescherm je wel!” Uiteindelijk gaan ze met z’n drietjes. Hartstikke leuk, maar ik blijf veilig op de grond staan. Ik word enorm duizelig van draaidingen en dat heb ik er toch niet voor over. Daarna is het echt klaar. We gaan naar huis. Dunya is supertevreden, maar begint ook meteen te onderhandelen. Een ijsje? Nee, geen tijd. Ik moet nog boodschappen doen. Dat stellen we uit tot dinsdag. Ik vind het ook best koud hoor. Als de zon erbij is, lijkt het bijna lente, maar in de schaduw is het duidelijk dat die nog even op zich laat wachten. Niet erg hoor, want het is droog en heerlijk weer om te fietsen en buiten te spelen. Maar als je stilstaat merk je ineens hoe koud het is.

Poffertjes

Woensdag is het familiedag en dan gaan we nog even naar de kermis. Krijgt ze dan de poffertjes. Die zijn moeilijk te vinden in de buurt en de laatste keer in Artis waren we ook al te laat en was alles opgeruimd. Maar deze week eten we ze dan toch. Misschien moet ik ze binnenkort maar weer eens zelf bakken. Dat vond ik altijd erg leuk, alleen duurt het zolang. De volgende dag krijg ik een melding van Google Photo’s: “Beleef deze dag opnieuw”. Foto’s van twee jaar geleden op de kermis. Grappig dat ze erg lijken op die van nu. Maar over de kop ging ze toen niet tijdens het trampoline springen. De attracties zijn wel anders. Ook toen kwamen we bekenden tegen zie ik op de foto’s. We hadden toen nog een tientje gevonden. Het was zo druk dat het niet te zien was wie dat had verloren. Dus besloten wij als moeders, het toch maar uit te geven aan onze dochters. Dus gingen ze nog een rondje draaimolen en sloten we toen wel af met een ijsje. Een bezoekje aan de kermis krijgt dus vaak een verrassende wending.