En dan komt ze thuis

Beetje jammer trouwens die spanning, maar op zich wel begrijpelijk. Iedereen heeft natuurlijk in de rapportage kunnen lezen hoe het verlopen is. Hoe een collega is aangesproken op haar gedrag en dat daar dus blijkbaar toch consequenties aan vast zitten. 

Maar ik heb mijn koffertje bij de hand. Ik ga de nachten bij Hayley doorbrengen. Ik merk dat ik gespannen ben, maar als ik bij Hayley ben verdwijnt dat helemaal. 

Hayley ligt heerlijk in haar wippertje in haar eigen kamertje en is echt een schatje. Vol trots kijk ik naar haar. Wauw wat doet ze het toch goed. 

Dan is het tijd voor haar eerste flesje. Die gaat er zo in, ze heeft er in elk geval zin in. We merken dat ze na haar flesje wel moe is, dus hup naar bed toe. Lekker slapen en bijkomen van de inspanning. 

Wij gaan even door het ziekenhuis heen. We vermaken ons best daar en kijken uit naar de dag dat ze mee naar huis mag. 

Voor we het weten zijn er 3 uurtjes voorbij en moet Hayley een nieuwe voeding. Ook deze bieden we aan via de fles. En wat denken jullie, die drinkt ze weer in keer leeg. 

Zo gaat het eigenlijk de hele dag door. Elke fles drinkt ze met gemak leeg om daarna voldaan in slaap te vallen. Vol trots gaan we de avond in. En ook haar laatste fles om half 12 drinkt ze leeg. Wauw gewoon alle flessen leeg gedronken en niks aan het handje. Dit gaan we morgen even melden bij de arts aangezien we om 10 uur een afspraak hebben met onze eigen kinderarts. 

Martin gaat naar huis en ik duik het bed in bij Hayley op de kamer. Vreemd voelt dat, maar wel heerlijk. Voor het eerst slaap ik bij mijn dochter op de kamer. Hoor ik haar geluidjes 's avonds en merk ik dat zij enorm kan snurken haha. 

Normaal gesproken krijgt Hayley ook midden in de nacht nog een flesje maar ze slaapt heerlijk door. Ik besluit haar dan ook te laten slapen. Thuis is ook de bedoeling dat de nachtvoeding er zo snel mogelijk vanaf gaat. Nou laten we daar dan maar meteen mee beginnen toch. Ik merk dat de verpleegkundige het er niet mee eens is. Zij geeft aan dat ze Hayley best de voeding door de sonde wilt geven. Ik accepteer dat niet. Zeg dat ik nu bepaal hoe of wat en als zij genoeg voeding en vocht binnen krijg, vind ik dat ze de nacht door kan halen. 

Zogezegd zo gedaan en om half 7 wordt ze wakker. Wauw wat een top nacht heeft ze gedraaid. Omdat de nachtvoeding niet is gedaan, krijgt ze die voeding over de andere 7 voedingen verdeelt. De eerste voeding drinkt zij wederom zo op om daarna in een diepe slaap te vallen. 

Om 10 uur hebben wij het gesprek. Het eerste haalt onze eigen kinderarts het gesprek aan wat er gebeurd is. We spreken het helemaal door en ondanks dat ze vind dat ik niet zo had mogen doen, heeft het wel een positieve reactie richting Hayley. Ze is compleet verbaast dat Hayley alle voedingen heeft gedronken. We spreken dan ook af dat als ze haar sonde eruit trekt, deze niet meer opnieuw te plaatsen. Nou ik kan jullie vertellen dat ik nog nooit zo blij ben geweest. 

Alsof Hayley het gehoord heeft, trekt zij 's avonds haar sonde uit haar neus. En dan, dan hebben we een dochtertje zonder toeters en bellen aan haar. Wat is dat een heerlijk gevoel zeg. We genieten dan ook met volle teugen de dagen erna. 

We houden heel specifiek bij wat Hayley drinkt en plast en ze komt super aan haar vocht. Ze groeit zichtbaar en dan is het 20 juli. De dag dat ze naar huis mag. 

Martin komt 's ochtends naar het ziekenhuis, ik heb Hayley aangekleed en klaar om naar huis te gaan. 

(Hayley heeft trouwens een kaal geschoren voorhoofd omdat zij een infuus heeft gehad op de bovenkant van haar hoofd.)