Een supercool konijn

Chihuahua

“Dit is Koos, een supercool konijn!” Dunya zingt uit volle borst mee. Het dansje gaat wat aarzelender. Ze wordt groot. Had ik dat al eens gezegd? Vast niet! Ze houdt nog steeds van Sesamstraat, Sofia het prinsesje en Koos Konijn, maar om dat zo openlijk uit te dragen, dat begint een beetje een dilemma te worden. Maar als er een tasje met een Koos knuffel en een vriendenboekje wordt uitgeleend om te logeren bij een kind, dringt ze ineens naar voren. Dát wil ze wel, maar daarvoor wordt toch een kleiner kind gekozen. “Ik moet morgen beter meedansen met de chihuahua. Ik wil zo graag dat rugtasje meenemen voor een nachtje!” zegt Dunya een beetje sip na afloop. De laatste avond doet ze actief mee en laat ze Koos zien hoe goed ze kan dansen. Ze zit niet voor niets al bijna zes jaar op dansles.

Mini-disco

Dunya kent Koos nog van Texel, waar we jaren geleden een week waren. Ook daar was Koos Konijn en kon ze elke avond met hem dansen op de mini-disco. Helemaal leuk. Nu zijn we een weekendje in Egmond aan Zee met de familie en wordt ze herenigd met Koos Konijn. Wel fijn om hem weer eens te knuffelen. Koos is zeker een supercool konijn, want behalve dansen maakt hij elke ochtend om kwart over negen een wake-up-tour over het park. Dan rennen er kinderen achter het Electro wagentje aan om met Koos te dansen bij het podium en aansluitend te knutselen. De ene dag een papieren glas-in-lood paradijsvogel, de andere dag een verjaardagskalender. Ook ’s avonds maakt Koos een rondje langs de vakantiehuisjes. Na de mini-disco mogen alle kinderen in de rij gaan staan om Koos een knuffel te geven en een high five. Dat is echt cool van dit lieve konijn.

Vriendenboekje

Na de laatste keer dansen met Koos Konijn staat ze vol spanning met haar vinger omhoog. Ze hoopt echt dat zij het rugtasje mee mag nemen. Maar Koos kiest wederom een heel klein schattig meisje. Ze is teleurgesteld maar sluit toch aan in de rij om Koos te knuffelen. Hij krijgt ook nog een kus op zijn snuit. “Mag ik op de trampoline?” vraagt ze. “Nee joh, morgen weer. Nu gaan we bij opa en oma eten!” zeg ik. Boos loopt ze weg. Ik roep haar terug. Ze blijft staan, draait zich om en klemt zich aan me vast. Dan komen de tranen. “Ik vind het niet eerlijk! Koos kiest altijd de kleintjes, maar ik wil ook zo graag! Als hij had geweten dat dit mijn laatste avond hier was, dan had hij vast mij gekozen!” Ik begrijp wel dat Koos kleine kinderen kiest, maar aan de andere kant kunnen grote kinderen zelf iets schrijven in het vriendenboekje. Dat is wat anders dan dat de ouders het opschrijven. Ik beloof dat ik de volgende dag een Koos knuffel voor haar koop. Die komt niet logeren, maar mag bij haar wonen. Net als Bollo. Het helpt maar ten dele. Ze blijft het oneerlijk vinden. “Stel dat hij wel een groot kind had gekozen. Dan was je nog boos geweest dat jij niet gekozen werd!” zeg ik. “Nee hoor!” is haar eerste reactie. Ik zeg niks. “Nou ja, misschien een beetje dan” geeft ze toe.

Verrassingspakket

Ze heeft een kaartje meegekregen van de Koos Kidsclub, daar kunnen we ons adres en emailadres op schrijven. “Koos wil graag vriendjes blijven als we weer thuis zijn!” vertelt Dunya. Slim van Koos Konijn. Dunya maakt de slagzin af: “Koos Konijn is mijn beste vriend, want…….. hij is een gigantisch lief konijn en we houden allebei veel van knuffelen” . Hiermee maakt ze natuurlijk een goede kans op een supercool Koos konijn verrassingspakket.

Lekker thuis

Morgenochtend, na de Koos Konijn wake-up call, gaat ze voor de laatste keer dansen en naar de knutselclub. Daarna is het weekend weer voorbij. Ondanks dat ze wel graag weer naar huis wil, de vakantie is al zo kort en we willen nog zoveel doen en ook nog lekker thuis zijn, wordt het vast even huilen bij het afscheid. Want Koos is zo lief en is niet voor niets haar beste vriend. De liefde voor knuffelen hebben ze echt gemeen. Maar wij ook en met haar nieuwe Koos knuffel, die we morgen in het winkeltje gaan kopen op het park, zal ze ook thuis veel kunnen knuffelen. Zo heeft ze altijd Koos in de buurt. Wie weet komen we hem weer een keer tegen, op weer een andere park. In de zomervakantie gaan we in elk geval weer naar Bollo. Zo heeft ieder park zijn eigen mascotte en zijn ze allemaal even lief. En afscheid nemen went nooit, maar dat is iets wat we moeten accepteren. Moeilijk, maar dat mag ook. Dan maar even verdrietig. We troosten elkaar wel weer en dan is het moment voorbij. Op naar het volgende hoogtepunt. En weer lekker slapen in ons eigen bed. “Mag ik morgen bij jou slapen?” smeekt Dunya. “Dat mag” beloof ik. “Het is al zolang geleden” zegt ze. De stapelbedden zijn geweldig, maar samen slapen is ook leuk. Dat kan thuis weer. Vooruit het is toch vakantie, dus laten we er even van genieten.

 

• Outlet bij Kleertjes.com »
• Gratis zwanger- en babyspullen »
• Win lekker eten »
• Nieuwe collectie bij Noppies »