Eén relatie, twee meningen

Inmiddels ben ik moeder van 2 prachtige zoons van 12 en 8 Na de geboorte van mijn oudste heb ik ook na een zware bevalling een postpartum depressie gehad. Daarvoor ben ik destijds ook in een dagbehandeling geweest. Vooral de foto's herinneren me aan zijn eerste jaren en bevestigen dat hij gelukkig wel een heel blij jongetje was. Ook wij wilden het bij 1 houden, maar toen de oudste 3 werd begon het toch weer te kriebelen. We hebben er veel over gepraat. Alleen mijn moeder was het er niet mee eens. Dit keer konden we alles goed voorbereiden samen met psychiater, Arts en kraamzorg. Je schijnt er nu zelfs een speciale poli voor te hebben in sommige ziekenhuizen. Wel heb ik antidepressiva gebruikt, ook tijdens de zwangerschap. Dat is minder erg voor een baby dan een depressieve moeder. Dit keer was het wel een roze wolk ondanks weer een zware bevalling. Nou was hij ook een perfecte baby... goed slapen en altijd blij. Nog steeds vind ik het moederschap niet altijd makkelijk. Toch is het alles waard. Je kunt je gevoel denk ik nooit met rationele redenen wegstoppen.

Zelf heb ik geen postnatale depressie gehad, maar mijn schoonzus wel. Bij de eerste had ze het dan ook erg zwaar. Maar bij de 2 e helemaal niet! Dus het hoeft niet bij een 2e weer te gebeuren. Je man moet erg echter wel achter staan.

Hey mamsievaneva, wat naar dat je een postnatale depressie hebt gehad. Bij mij verliep het ook zo na de eerste. En toch ging het bij mij ook weer kriebelen.. En echt waar, die tweede zwangerschap, bevalling én kraamperiode hebben zoveel goed gemaakt! Niet dat het nou allemaal veel beter ging feitelijk, maar doordat ik meer vertrouwen had in mezelf, de overgang naar moeder al gemaakt had, onze hele situatie veel rustiger was, enz, was het een heel andere ervaring. Mijn tweede was/is ook een heel ander kindje trouwens. En toch kreeg ik na de bevalling wel weer een depressie periode, deze begon wat later dan bij de eerste, duurde korter en was minder heftig. Die hormonen en je reactie daarop kun je niet veel aan veranderen, maar je hebt ongetwijfeld veel geleerd van je eerste ervaringen ermee. Het zal de tweede keer vast anders gaan, of in ieder geval anders voelen! En je weet de weg naar hulp al te vinden.

Ik heb na de geboorte van de oudste een depressie gekregen, hoogstwaarschijnlijk postnataal echter niet zo geclassificeerd. In aug brak de bom, uiteindelijk medicatie gekregen en eind dec bleek ik zwanger te zijn van de tweede. Heb een goede zwangerschap gehad en na de bevalling niet dieper in mn depressie gekomen. Helaas slik ik, nu 4 jaar later, nog steeds medicatie. Maar dit is niet omdat ik zo snel mn tweede kreeg. Het wil niet zeggen dat je nu weer een depressie krijgt, natuurlijk is er altijd een kans. Probeer van te voren de signalen op te schrijven wanneer het minder met je gaat. Bekijk welke hulptroepen je zou kunnen inschakelen. Ik begrijp de reactie van je man. Bespreek het met elkaar. Je bent gevoelig voor het ontwikkelen van een depressie, maar het is niet gezegd dat je het weer krijgt. Succes. Hopelijk gaat je man er anders over denken.