Een plukje hooi maakt het leven mooi.

Hooischuren worden over het algemeen al gauw gelinkt aan koeien, geiten, schapen, paardenplas en bergen poep. Hooivorken, voedernetten, muizen en spinnen.

Haal de boerderij uit het gedachtewolkje, en men ziet spoedig half-dronken, hormoon-dolle plattelandstieners voor zich die gulzig hun heilige maagenvliezen verliezen op pijnlijk, prikkende strobalen, en die de bijpassende bloedvlekken verklaren als uitgelekte, doodgebeten ratten vermoord door hongerige vossen.

Toch kan het ook anders. Afgelopen zondag had ik een heus stro-gevecht in een grote hooischuur. (Lees: het zou een stroschuur genoemd moeten worden. Bestaat zoiets?) Vul een acht-hoekige hooischuur met 67 balen stro, 12 tierende kinderen en een handjevol volwassenen, en je het het volgende resultaat bereikt:

Chaos.

“Mevrouwtje Hooi” Mevrouwtje Hoooooooooooooooi!” jubelden de kinderen (de meeste totale vreemden voor mij). Gierend en gillend van de pret maaiden ze met hun dunne armjes door de losse stro, verzamelden een honderdtal strooitjes, en mikten die vervolgens over mij heen.

Baby stond schreeuwend aan de kant van de schuur toe te kijken hoe zijn mama werd ingepeperd, en hij vond het absoluut niet grappig. Ik moest na 4 minuten actief Hooischuur-Vechten de missie dan ook abrupt afbreken, want het was niet amusant om mijn kleine smurf zo verdrietig en overstuur aan de zijkant te zien staan.

Mijn jurk heb ik uitgetrokken. Alleen zo kon ik de stekende stro uit mijn buik, BH en mallot krabben. Alle single-daddies op het terras, opgelet: single-mum “onthooit” zich!

 

• Outlet bij Kleertjes.com »
• Gratis zwanger- en babyspullen »
• Win lekker eten »
• Nieuwe collectie bij Noppies »