Een onverwachts weekendje in het ziekenhuis

Nou, wat een leuk weekend hadden we in het vooruitzicht, maar hoe anders kan het lopen...
Mijn oudste zoontje voelde zich donderdag niet lekker, maar toch ging hij naar school.
's middags zijn we op controle bij de kinderarts geweest. hij is prematuur geboren (met 30 weken) en moet elk jaar op controle komen. Daar kregen we het blijde nieuws dat dit ons laatste bezoekje was en dat we niet meer terug hoefden te komen.. Alles ging goed. Wel had ik de kinderarts aangegeven dat ie wat ziekjes was en moest hoesten. De kinderarts had even naar zijn longetjes geluisterd,  hoorde wel een een lichte piep, maar verder niets... hij had geen koorts en voelde zich verder redelijk, dus geen tekenen dat iets niet in orde zou zijn.

's avonds met voetballen kon hij niet mee en begon hij te huilen en gaf aan pijn te hebben bij het ademen. 

's nachts in bed kon hij de slaap niet vatten en was hij in bed aan het woelen. Daarna begon hij wat te kreunen en lichtelijk in paniek te raken.... Pijn op borst, pijn met ademhalen, snelle hartslag.. Wij vertrouwden het niet. dus manlief  om 01.30 de nightcare opgebeld. Die vonden het toch nodig dat hij langs kwam...
Mijn vriend met hem er naar toe en ik ben thuisgebleven bij de jongste. Wat duurt wachten dan lang zeg!!!. Ben maar achter de PC gekropen als afleiding.
Een paar uur later kreeg ik eindelijk een telefoontje .,... helaas geen goed nieuws.. hij moest opgenomen worden op verdenking van longontsteking. 

Daar begon het nachtelijk avontuur voor mij en de jongste.... maak die maar eens wakker midden in de nacht....
Dat ging natuurlijk met luid protest.. Snel wat kleertjes, zijn favo knuffel en de 1e benodigheden ingepakt in een tas en als een echte coureur onderweg naar het ziekenhuis. Daar was ik rond 3.30 uur.
Om 06.00 lagen we weer in bed, en probeerden we wat te slapen.

's ochtens de jongste naar school gebracht, me op het werk afgemeld en naar het ziekenhuis.
Gelukkig ging het weer beter met hem.. hij was zelfs bezig een stoere truckt e bouwen met lego technik en ook had ie al een spelletje op de xbox achter de rug.. jaja.. het ziekenhuis gaat met zijn tijd mee :-)

In de ochtend werd er een foto van de Thorax gemaakt. Daarop was wel te zien dat zijn longen niet schoon waren. Twijfel bij de co assistente om hem antibiotica te geven. Dus overleg met de supervisor. Deze kwam een uurtje later met de mededeling dat ze geen antibiotica... gingen geven daar het er toch "nog" niet zo erg uitzag... wel kreeg hij dus meer verneveling en prednison.. Daar knapte ons boefje erg van op.. De kinderarts informeerde me dat we zeker het weekend moesten blijven... Hij moest als eerste 24 uur zonder zuurstof kunnen...In de loop van de dag ging het steeds beter...
's avonds moest ik natuurlijk weer naar huis en samen met de jongste hebben we een mooie tekening voor hem gemaakt.... 
Wat een stilte in huis.....Pfff. wat besef je dan dat je je gezinnetje kan missen....

Papa is weer blijven slapen en vanmorgen ( 6 sept.) hoorde ik dat hij de hele nacht geslapen had en geen zuurstof etc. nodig had gehad.. jippie... 24 uur zonder zuurstof.....1e pre om naar huis te mogen!!!!
's ochtends nog een verneveling gehad .. 's middags gingen ze kijken of hij met een pompje ook 4 uur door kon komen. 4 uur later kwam de kinderarts zijn longetjes controleren en kregen we het blijde nieuws dat hij mee naar huis mocht en hij goed vooruit ging.
 Het was dus geen longontsteking maar wat het dan precies was is nog niet duidelijk. Kan een virale infectie zijn maar ook een astmatische aanval.. Waarschijnlijk komen we er nooit helemaal achter...

Een paar uur later waren we dan eindelijk weer als gezinnetje thuis.....heerlijk!!!...

Op zo'n momenten besef je pas dat het enige wat er in het leven toe doet je gezondheid is.
Wat zijn we blij dat ons boefje weer thuis is.

Ps... wist je dat ze frietjes in het ziekenhuis serveren??? Dat gaat er altijd wel in.. maar de rest van het eten... is niet te eten....