Snap
  • Kind
  • mijlpaal
  • eersteverjaardag
  • lockdownverjaardag
  • birthdaydrivethru

EEN LOCK DOWN VERJAARDAG

Hoe vier je een verjaardag, als je in een lock down zit? Hele goeie vraag, maar het komt er vrijwel op neer dat je er het beste van moet maken. Féli werd afgelopen december 1 jaar en dat wilden wij niet helemaal onopgemerkt voorbij laten gaan, ik bedoel 1 jaar…dat is wel een mijlpaal wat gevierd moet worden. Maar hoe of wat, dat vonden we toch wel moeilijk. Na veel wikken en wegen, besloten we voor haar een Birthday drive thru te organiseren. Een wat? Let me explain…

Na de zoveelste brainstorm sessie van hoe we Féli haar 1e verjaardag zouden vieren, waren John en ik het erover eens, we gaan een Birthday drive thru organiseren.

Het idee bij een Birthday drive thru is dat je zogezegd de birthday girl/ boy rijdende weg feliciteert. En zoals bij elke drive thru, is de locatie key. Het moet goed te bereiken zijn, je moet er stil kunnen staan zonder dat je heel het verkeer hindert, je moet er gemakkelijk door kunnen rijden en dat alles in een veilige omgeving. Oei, Nu wonen wij in een appartementen complex in de stad omringd door drukke straten, dat gaat hem dus niet worden. Nee, we moesten out of the box denken. Wellicht bij een groot parkeerterrein? Ja dat was wel een goed idee, we zagen het helemaal voor ons. Dan zetten we een tent neer (voor het geval het slecht weer is), een tafel met taart en koffie/ thee en gezellige verjaardagsmuziek op de achtergrond. Enthousiasme was voor korte duur, want wat blijkt, je mag dus niet zomaar een tent opzetten. Logisch, what were we thinking? Denk in oplossingen..dacht ik. John kwam op het idee om rondjes te rijden, op zoek naar een parkeergelegenheid waar je wel een tent neer mag zetten. We stapten de auto in met z’n drietjes, en zo begon de zoektocht. Onderweg namen we een cappuccino to-go bij een restaurantje onderaan bij het Erasmus brug. We parkeerden onze auto bij het open parkeerterrein en genoten van ons bakkie. Ondertussen keken we elkaar aan, en dachten meteen hetzelfde. Dit is het, dit is de locatie. Het restaurant had voldoende parkeergelegenheid, ook een overdekt terras (waar we misschien tijdelijk onder kunnen staan, mocht het gaan regenen) en ze hebben heerlijk koffie/ thee. Alleen maar pluspunten. Daarnaast steunen we hen ook gelijk in deze moeilijke tijd. We namen meteen de koe bij zijn horens en besloten contact op te nemen met het restaurant. Ook zij vonden het een super leuk idee en wilden graag hieraan meewerken. So far so good. Nu we een locatie hadden, konden we ook een datum prikken en de uitnodigingen digitaal versturen met de benodigde informatie.

OP DE DAG ZELF VAN FELI HAAR EERSTE VERJAARDAG, MOCHTEN WE MAXIMAAL DRIE PERSONEN UITNODIGEN EN DAT WAREN NATUURLIJK VOOR DE HAND LIGGEND HAAR OPA EN OMA’S.

We besloten de Birthday drive thru niet op de dag zelf te laten plaatsvinden, aangezien ze doordeweeks jarig was en iedereen gewoonweg werkt. Nee, op de dag zelf zouden we het lekker rustig aan doen. Ook omdat het ook niet anders kon, gezien de lockdown uiteraard. We mochten maximaal drie personen uitnodigen en dat waren natuurlijk voor de hand liggend haar opa en oma’s. Dat vonden we ook wel heel speciaal, omdat we precies met dezelfde mensen waren die direct na de bevalling Féli als eerste hadden gezien, nu ook bij haar eerste verjaardag zouden zijn. Een soort van herbeleving.

FÉLI, DE BIRTHDAY GIRL, HAD ZELF NATUURLIJK NIET ECHT GOED DOOR DAT HET HAAR VERJAARDAG WAS EN DAT WAS MAAR GOED OOK, WANT ZE WAS ALLES BEHALVE IN DE FEESTSTEMMING (ITS MY PARTY, AND I CRY IF I WANT TO TAFERELEN) ZE WAS HANGERIG, MET DE HOOFDLETTER H.

De avond voor haar officiële verjaardag wilde ik rustig herinneringen ophalen, maar daar kwam ik helaas niet aan toe. Ik besloot nog op de valreep zelf een taart te maken, namelijk een cijfertaart, weetje wel zo’n eentje gemaakt van cake, botercreme of mascarpone en toppings. Later bleek ik natuurlijk weer van alles vergeten te zijn (note to myself: niet last minute een verjaardagstaart gaan maken), dus kon ik de volgende ochtend ermee verder. Het was zover, Féli haar eerste verjaardag. De birthday girl herself, had zelf natuurlijk niet echt goed door dat het haar verjaardag was en dat was maar goed ook, want ze was alles behalve in de feeststemming (“Its my party, and I cry if I want to” taferelen) Ze was hangerig, met de hoofdletter H. Gelukkig veranderde dit toen eenmaal haar opa en oma’s binnen kwamen (hoe doen ze dat toch he, die opa’s en oma’s). Om 15:45 uur, de tijd van haar geboorte, besloten we voor haar te gaan zingen en de taart aan te snijden, maar ook te gaan proosten (Féli haar nieuwe ontdekking). Het was een hele bijzondere en intieme dag.

HET CADEAU VAN ALLE CADEAUS IS TOCH WEL DE WARMTE EN LIEFDE VAN ONZE DIERBAREN VOOR ONZE DOCHTER FÉLI. DAAR KAN GEEN TASTBAAR CADEAU TEGEN OP.

Een aantal dagen later was haar Birthday drive thru. Van te voren hadden we taarten besteld en kinder traktaties gemaakt. Alles ging mee richting het restaurant. Onze vrienden zouden ons komen helpen om de koffie/ thee en taart uit te delen onder de gasten. Wel hadden we een aantal spelregels. Zo moesten de gasten vijf minuten van te voren en per app aangeven of ze koffie/ thee wilden, zodat het restaurant dit alvast konden voorbereiden. De mondkapjes waren ook verplicht, ook als je met de auto kwam. Better be safe then sorry! Om 12:30 uur kwamen de eerste gasten aanrijden, en wat een lol hadden we met z’n allen. Niet lang daarna, volgden er meer. Het was een compleet andere ervaring, maar iedereen vond het alsnog onwijs gezellig. Auto’s stonden naast elkaar geparkeerd, de raampjes gingen open om met elkaar te kunnen praten en ondertussen werd er genoten van een lekkere bak koffie/ thee en taart. Er hing, ondanks alles, echt een feest sfeertje. Wat was ze verwend door alle aandacht, felicitaties en cadeaus. Zo had ze een keukentje gekregen, een fauteuiltje, poppenwagen, boeken, noem het maar op, maar het cadeau van alle cadeaus is toch wel de warmte en liefde van onze dierbaren voor onze dochter Féli. Daar kan geen tastbaar cadeau tegen op.

ZE IS 1 JAAR, ONZE BABY IS GEEN BABY MEER, MAAR EEN DREUMES! (MAG IK EVEN IN EEN HOEKJE HUILEN..)

Voldaan, bepakt en bezakt, kwamen we thuis. Het zat erop! De eerste verjaardag van Féli. Het was al officieel, maar nu kwam dan echt het besef…Ze is 1 jaar, onze baby is geen baby meer, maar een dreumes! (mag ik even in een hoekje huilen..) Terwijl ik samen met the dad een wijntje open trek, blikten we terug op haar eerste jaar. Wat een jaar is het geweest. Het ging enigszins snel, maar ook weer langzaam. We hebben veel geleerd, over onszelf, over elkaar en vooral over Féli. Wat zijn we ongelooflijk trots op haar, maar bovenal, wat zijn wij dankbaar. Hoofdstuk 1 zit erop, benieuwd wat de komende hoofdstukken ons gaat brengen. Cheers!

Volg je mij al via Insta? https://www.instagram.com/onbekende_moeder/

Snap