Snap
  • Kind

EEN BRIEF AAN MIJN DOCHTER – LIEVE LOLA – 2,5 jaar

Ik schreef een persoonlijke brief aan mijn dochterlief die inmiddels alweer 2,5 jaar oud is, over praatjes maken, slapen en aandacht vragen.

Lieve Lola,

Vandaag ben je gewoon alweer 2,5 jaar oud en gaan we langzaam richting de 3 jaar! Wat ben je toch slim en bijdehand voor je leeftijd. Je kunt jezelf al zo goed verwoorden en kent al zoveel verschillende woorden. Tegenwoordig praat je net als papa en mama gewoon in hele lange zinnen. We oefenen druk met "jij" en "jou", maar dat is ook wel heel erg lastig hoor!

Je bent echt een praatjesmaker, ik lig regelmatig in een deuk om wat je al allemaal te vertellen hebt aan mij, maar ook aan je knuffels. Hele verhalen vertel je tegen ze. Soms schrijf ik stiekem op wat je zegt om het niet te vergeten. Mijn kleine grote meid. Wat ben je toch wijs!

Op het schooltje ben je inmiddels al helemaal op je plek bij de peuters.Volgens de juf lijkt het alsof je er al jaren bent. Wanneer de andere kindjes 's middags liggen te slapen ga jij gezellig bij de juffen aan tafel zitten om mee te helpen of om te kijken wat ze doen. De nieuwe kindjes maak jij wegwijs in je groep, wat ben je toch lief!

Ook voor je zusje Coco ben je meestal heel erg lief. Soms vind je het wel even minder leuk wanneer je geen aandacht krijgt. Dan doe je vaak dingen die niet mogen. Zo vind je het blijkbaar soms nodig om je bord met eten om te gooien op tafel. Dan worden papa en mama boos en zetten we je even aan de kant om na te denken. Meestal zeg je dan meteen "sorry!" en knipper je met die mooie lange wimpers van je. Dan mag je snel weer aan tafel om verder te eten.

Het uitslapen gaat gelukkig iets beter. We moeten je zelfs regelmatig 's morgens wakker maken en als je (te) vroeg wakker bent lukt het zelf spelen ook steeds beter. Laatst was je met papa opgestaan terwijl mama en Coco nog sliepen. Papa moest gaan werken dus mocht je nog even zelf op je slaapkamer spelen. Zachtjes kwam je toen na een tijdje op je tenen mijn slaapkamer binnengeslopen om te kijken of ik al wakker was. Ik reageerde niet dus liep je heel stilletjes weer weg. Even later kwam je opnieuw terug en voelde je heel zachtjes aan mijn arm of ik sliep. Zo lief! Toen werd ik (zogenaamd) wakker en kreeg je en hele dikke knuffel. Samen gingen we boekjes lezen op het grote bed.

Vaak gaan we daarna terwijl ik Coco voed in de grote stoel op haar kamer samen boekjes lezen of kom je op het krukje naast ons zitten met een boekje. Daarna doen we dan samen Coco in het badje waarna jij zelf nog even een duik neemt in het grote bad. Ook maken we vaak samen leuke foto's van jou met je zusje op het kleedje,dat vind je altijd zo leuk.

's Avonds kijken we nu iedere avond samen het Sinterklaas journaal, spannend is dat hoor! Daarna is het bedtijd en je gaat steeds makkelijker slapen zonder te mopperen, zo fijn is dat. Dan lig je wel nog een half uur te zingen en te kletsen, maar dat vinden wij helemaal niet erg. Eigenlijk vinden we dat best gezellig! Soms wordt je wel nog eens huilend wakker midden in de nacht, dat vind ik altijd zo sneu. Dan ben je echt even overstuur en kost het ons veel moeite om je rustig te krijgen. Gelukkig heeft papa met je geoefend hoe je dit kunt doen en dat werkt al heel erg goed. Fijn.

Ik ben ook deze maand weer zo ontzettend trots op jou, wat ben je toch een geweldig lief, leuk, grappig, wijs, vrolijk en mooi meisje! Ik ben dol op je en hou zoooooo veel van jou!

Tot aan de maan en terug!

Liefs,

Mama

Lees mijn andere maandelijkse brieven aan Lola hier & mijn maandelijkse brieven aan Coco vind je hier.